Vanwege turfwinning waren in het gebied rond Mijdrecht grote waterpoelen ontstaan. Dit betekende dat de grondeigenaren geen of minder opbrengsten hadden van hun land. Tevens waren de grote watermassa's een gevaar voor de nabijgelegen polders.
Het idee voor een droogmaking van dit gebied is vermoedelijk al ontstaan vóór of rond 1780 *  . Het grootste gedeelte van het droog te maken gebied was Utrechts, maar praktisch gezien moest het Hollandse Waverveen ook worden betrokken bij de droogmaking. In hun octrooi van 1789 *  verwijzen de Staten van Utrecht dan ook naar een octrooi dat de Staten van Holland en Westfriesland in 1784 hadden verleend.

De droogmaking van het gebied zou in drie gedeeltes worden uitgevoerd. Het eerste gedeelte (De Eerste Bedijking) bestond uit gebieden in Hofland benoorden de Zuwe en Waverveen. De Tweede bedijking bestond uit gebieden in Hofland bezuiden de Zuwe, en de Derde Bedijking besloeg gebieden in de polder Bozenhoven.
Hoewel in het octrooi uit 1789 werd bepaald dat de grondeigenaren zelf de lasten voor de droogmaking moesten betalen bleek dat in de praktijk niet haalbaar zodat de droogmaking voor rekening van de Provincie Utrecht werd uitgevoerd. Bij de opheffing van het provinciaal bestuur nam het Rijk de onderneming over *  . Vanwege politieke en financiële problematiek viel de droogmaking tussen 1810 en 1838 grotendeels stil. Rond 1838 werd na aandringen van lokale besturen de droogmaking nieuw leven ingeblazen. In 1850 was de situatie zodanig dat het Rijk de verkoop van de droogmaking kon gaan voorbereiden. De verkoop vond in 1852 plaats *  .

Het afvoeren van het water gebeurde van 1805 tot 1850 via één gang schepradmolens, naar de boezem van De Ronde Veenen. Van 1850 tot 1912 gebeurde dit door twee gangen vijzelmolens.
Vanaf 1912 werd via het motorgemaal rechtstreeks geloosd op de Amstel, zodat Grootwaterschap de Ronde Veenen ontlast werd. *  .
Dit leidde tot een discussie over het reglement van het grootwaterschap en de vergoeding die De Eerste Bedijking aan het grootwaterschap verschuldigd zou zijn. Immers: de afwatering ging nu rechtstreeks via de Amstel. Het onderhoud van de Ringdijk was de verantwoordelijkheid van Grootwaterschap de Ronde Veenen. De Eerste Bedijking was, redelijkerwijs, bereid naar rato bij te dragen in de onderhoudskosten. * 

Voor een tekening van het gemaal zie diginummer 020692.

De landelijke ontwikkeling van het vergroten en professionaliseren van polders en waterschappen raakte ook De Eerste Bedijking. In 1976 fuseerde De Eerste Bedijking met andere Utrechtse polders en waterschappen tot het Waterschap De Proosdijlanden.