Dat de familie de thans in Nederland gebruikelijke naam net zo in Frankrijk heeft gevoerd, menen wij te mogen betwijfelen. In de aanhaling uit de overlijdensakte van Gabriel Vidal zagen we al, dat de familienaam daar anders luidt dan de tegenwoordige, nl. "Vidal (vulgo) dictus Sanctus Germanus ". In de doopakte van zijn zoon Lambertus Gabriel van 1764 staat hij vermeld als "Gabriel Vidal dictus Saint- Germain" [ *  ]. Aan de hand van deze beide overeenstemmende teksten kan worden vastgesteld dat de naam, althans omstreeks 1763, luidde "Vidal dit Saint Germain". De toevoeging "dit Saint Germain", kennelijk ter onderscheiding van andere Vidallen of ter aanduiding van de plaats van herkomst [ *  ], wijst er voorts op, dat de thans nog veelvuldig in Frankrijk voorkomende naam "Vidal" de oorspronkelijke stamnaam is, die mogelijk ook nog is terug te vinden in de wat archaïscher spelling "Bidault". Deze stamnaam zou, volgens inlichtingen van deskundige Franse zijde, betekenen "dubbel vee", hetgeen erop zou kunnen wijzen, dat deze naam oorspronkelijk is gedragen door een welvarend (gesymboliseerd door het meervoud) ruraal-geslacht.

Blijkens een afbeelding in het Armorial Général de France van 1699 [ *  ] heeft een familie Vidal uit Zuid-Frankrijk haar naam in haar wapen tot uitdrukking gebracht door daarin twee runderen te voeren. De verandering van "dit" in "de" vinden we al van het begin af aan bij Lambertus Gabriel Vidal. Eerst in later jaren laat hij aan zijn naam ook wel "de" voorafgaan, evenwel zonder dit consequent vol te houden. Bij certificaat van 1821 stellen burgemeesters van Doesburg vast dat zijn naam is De Vidal de Saint Germain [ *  ]. Ook in de volgorde van zijn voornamen permitteert hij zich een zekere vrijheid. Nu eens tekent hij Lambertus Gabriel, dan weer Gabriel Lambertus, waarbij hij aan de laatste volgorde de voorkeur blijkt te geven, daar deze het meest voorkomt. Hierna zal hij dan ook als Gabriel Lambertus, of GL, worden vermeld. Deze vrijheden en inconsequenties bij de naamvoering zijn op zichzelf niet zo vreemd als men ziet hoe nonchalant in vroeger eeuwen in het algemeen daarmede werd omgesprongen. Pas de invoering van de burgerlijke stand heeft bewerkstelligd, dat daarin een vaste regel is gekomen.