De secretaris van de tiendcommisie moest volgens ministeriële richtlijn van 8 januari 1909, nr. 47, domeinen bijhouden: een dagboek, een register van ingekomen aangiften met bijboeking van alle stadia van de behandeling, een verwijslijst van de zaken naar het aangifteregister en de dossiers. De ingekomen en opgemaakte bescheiden moesten dossiersgewijs worden bewaard: voor elke tiendrecht een dossier. In deze dossiers werden ook de overgeleverde bewijsstukken bewaard, die later aan de eigenaar zijn teruggegeven. In 1917 werden de dossiers, bestaande uit aangiften, ev. Bezwaarschriften, schattingsregisters, uitspraak arresten in beroep etc. overgedragen aan de inspecties van registratie en successie. De door het rijk opgekochte tiendrechten werden nl. voor de duur van 30 jaar omgezet in een grondrente, de zogeheten tiendrente, om als surplus bij de grondbetaling geïnd te worden van de voormalige tiendplichtigen.
In 1949 werden de dossiers, die berusten bij de inspecties der registratie en successie te Almelo, Deventer en Zwolle, ingvolge een ministriëel schrijven van 28 juli 1949 nr. 45 (organisatie van de belastingdienst) aan het Rijksarchief in Overijssel overgedragen. Uitgezonderd onderhavige dossiers, berust de rest van het archief van de 1e tiendcommissie in het Rijksarchief in Gelderland.
Bij de beschrijving van de dossiers is vooral uitgegaan van de behoefte van de historisch-geografisch onderzoeker. Immers op dit punt hebben deze dossiers hun belangrijkste waarde. Bij de beschrijving en ordening is de aanpak van W. van Bruggen bij de inventarisatie van de archivalia van de tiendcommissies met betrekking tot Utrecht voor een groot deel gevolgd. (zie hierna lit. nr.3) Zo zijn de dossiers in alfabetische volgorde gebracht van de gemeenten, zoals deze in 1909 bestonden. Binnen deze gemeenten zijn de dossiers op aangiftenummer geordend; de locatie is nader aangeduid en de benaming van het tiendrecht is gegeven.

De onderzoeker zij echter gewaarschuwd: de dossiers geven geen compleet beeld van de in Overijssel bestaand hebbende tiendrechten. Niet alle vroegere tiendrechten bestonden nog in 1909 en niet alle van toen bestaande tienden zijn door de rechthebbenden bij de commissie aangifte gedaan. Voor het overige zijn dossiers in de meeste gevallen compleet.