In de loop der jaren is de organisatiestructuur van de Rijkswaterstaat herhaaldelijk veranderd. De belangrijkste veranderingen, welke voor de geschiedenis van de dienstkringen Kampen en Deventer van belang zijn geweest, worden hier kort genoemd.

Bij koninklijk besluit (kb) van 8 februari 1849 (Staatsblad nr. 6) werd bepaald dat de Waterstaat als volgt werd ingedeeld: onder de inspecteur-generaal vielen twee inspecties en daaronder elf districten corresponderend met de elf provincies. Alle waterstaatstaken, met inbegrip van de taken voor de Noordzeekust en de haventaken, werden door de districten uitgevoerd. Het besef groeide echter dat de beheersbaarheid van het rivierwater beter was gediend met een nadere centralisatie van het toezicht van de Waterstaat op de grote rivieren. *  Het technisch beheer der rivieren kwam daarom in 1873 *  onder één inspecteur Algemene Dienst, maar de uitvoering bleef voorlopig nog een taak van de reguliere waterstaatsdistricten. In 1875 volgde er een definitieve regeling waarbij met ingang van 1 januari 1875 *  het beheer der grote rivieren met inbegrip van de uiterwaardenplaten en kribben aan en in die rivieren, maar uitgezonderd de waterkerende werken langs de rivieren, gescheiden werd van de gewone waterstaatsdienst in de districten. Onder de inspectie Algemene Dienst kwam er nu een district met de benaming Rivierbeheer waaronder de vijf rivierarrondissementen gingen vallen. De opzichtersgebieden Kampen en Deventer behoorden tot het derde arrondissement. Aan het hoofd van het derde arrondissement stond een ingenieur. Nadat de waterstaatszaken in 1877 ondergebracht werden bij het nieuwe Departement van Waterstaat, Handel en Nijverheid werden er per 1 juni 1881 van het district Rivierbeheer nu twee rivierdistricten gevormd. Onder het eerste rivierdistrict hoorde het derde arrondissement.

Een op dat moment definitieve vaststelling van de grenzen der arrondissementen in de verschillende districten van de Rijkswaterstaat vond plaats per 14 juli 1883. *  De bovengenoemde twee rivierdistricten werden vanaf 1 oktober 1886 *  weer samengevoegd. Het eerste tot en met vijfde arrondissement viel nu onder de tweede inspectie onder leiding van één hoofdingenieur.

In 1903 werd de gehele Rijkswaterstaatsdienst gereorganiseerd. *  De districten werden nu directies. In 1905 werd het Departement van Waterstaat ingesteld. In november 1917 *  werd de directie Grote Rivieren ingesteld waaronder de vijf eerder genoemde arrondissementen vielen. Belangrijk is dat op 1 december 1929 *  het derde arrondissement, waaronder de IJsseldienstkringen Kampen en Deventer ressorteerden, werd opgeheven waardoor bovengenoemde dienstkringen werden geplaatst onder het tweede arrondissement.

In 1933 werd de directie Grote Rivieren gesplitst in de directie Boven Rivieren en de directie Beneden Rivieren. *  De standplaats van de directie Boven Rivieren werd Arnhem. De directie Boven Rivieren had twee arrondissementen waaronder het arrondissement Rijn en IJssel. (bijlage 2.)

De organisatie van Rijkswaterstaat heeft van oudsher een sterk hiërarchische structuur gehad. Vanaf de top, die het beleid bepaalt, loopt de (beleids)lijn via een aantal tussengelegen stadia naar het laagste niveau, te weten de dienstkringen.

Dit laagste niveau geeft op haar beurt de informatie naar boven af welke van invloed kan zijn op het te voeren beleid door de top van de organisatie.
Van de (organisatie)geschiedenis van de dienstkringen is weinig bekend. Aan te nemen is dat wanneer in een gebied een waarnemer, opzichter of een bakenmeester werd geplaatst, deze functie zich in de loop der jaren kon uitbreiden tot een dienstkringorganisatie. Bekend is dat de meeste opzichtersgebieden, later dienstkringen, zijn begonnen te bestaan in het begin of het midden van de 19e eeuw. Globaal had een dienstkring de volgende taken: * 
a. het verstrekken van inlichtingen aan de arrondissementsingenieurs over hetgeen in het werkgebied van de dienstkring voor een doeltreffende uitvoering van de taak van Rijkswaterstaat van belang was,
b. het doen van voorstellen over noodzakelijke herstellingen, vernieuwingen en aanpassingen van de waterstaatswerken in het gebied van de dienstkring,
c. de verantwoordelijkheid voor de goede staat van onderhoud van de in het werkgebied liggende Rijkswaterstaatswerken.
Te zien is dat een dienstkring door zijn taken een direct contact nodig had met de regionale en plaatselijke bestuurders van het gebied waarin de dienstkring was gevestigd. Een dienstkring werd geleid door een opzichter en later door een technisch (hoofd)ambtenaar.