In gewichtige zaken werd schriftelijk geprocedeerd met aanspraak, antwoord, repliek, dupliek enz. (Landregt, Dl. I, Tit. X, art. 2). Deze stukken zijn n i e t in de registers afgeschreven. Zij werden ter beleering aan de daartoe geadmitteerde rechtsgeleerden verzonden, nadat ervan een inventaris was opgemaakt, de stukken genummerd en het geheel verzegeld was. Somtijds bleef de nummering echter achterwege, zoodat het bij het ontbreken van vele inventarissen niet altijd mogeljk was met zekerheid uit te maken, of de stukken ter beleering waren verzonden. Dikwijls konden echter de van de rechtsgeleerden ingekomen adviezen in dezen uitkomst geven.
De processtukken zijn zeer onvolledig en van de meeste procedures ontbreken verscheidene stukken. Elk proces bevindt zich in een afzonderlijke omslag; de door rechtsgeleerden ingezonden adviezen, (sinds het laatst der 18de eeuw dikwijls geregistreerd) zijn bij de betreffende processtukken gelegd.
Bij publicatie van Ridderschap en Steden van 14 April 1719, artt. 18 en 19 (Nadere Reglementen nº 2) werd tevens voorgeschreven, dat de advocaten hunne rekeningen van salaris en verschot alsmede die van hunne principalen bij het sluiten der processen moesten overleggen, opdat de adviseurs ook over de betaling der kosten konden beslissen. Deze rekeningen zijn, voor zoover aanwezig, tevens aan de processtukken toegevoegd, hoewel zij slechts op enkele inventarissen worden vermeld. Ook de rekeningen, die na de sententie nog zijn ingekomen, alsmede de memories of plans van verdeeling van boedelpenningen zijn bij de betreffende processtukken gevoegd.