Deze belasting werd ingesteld om een reserve te scheppen waaruit rente en aflossing van kapitalen ten laste van het gemeneland bekostigd zouden kunnen worden. De belasting zou worden geheven op het trouwen, begraven en het vervoer van lijken. De heffing werd volgens de ordonnantie van 26 oktober 1695 *  verdeeld in verschillende klassen. Bij een inkomen van 800 gulden per jaar en/of gegoedheid boven de 12.000 gulden was een bedrag van 30 gulden verschuldigd; bij een inkomen van 400 tot 800 gulden per jaar en/of gegoedheid van 6.000 tot 12.000 gulden een bedrag van 15 gulden; bij een inkomen van 200 tot 400 gulden per jaar en/of gegoedheid van 2.000 tot 6.000 gulden een bedrag van 6 gulden; bij een inkomen beneden 200 gulden per jaar en/of gegoedheid beneden 2.000 gulden een bedrag van 3 gulden. Verder werd bepaald dat indien iemand overleed en zou vallen onder de bepalingen van de belasting op de collaterale successie, er een dubbele impost verschuldigd zou zijn. In bepaalde gevallen was het ook mogelijk, in geval van armlastigheid, vrijgesteld te worden van de betaling van deze imposten, men viel dan in de klasse pro deo. In sommige gevallen werd van deze klasse geen aantekening gehouden. Overigens zal men in dit overzicht weinig aantreffen met betrekking tot deze belasting, de meeste registers zijn opgenomen in de collectie Doop-, Trouw- en Begraafboeken, hiervoor verwijs ik dan ook naar: J.R. Persman en J.J. Zonjee. Beschrijving van de collectie doop-, trouw en begraafboeken, Rijksarchief in Noord-Holland, Haarlem 1973 (zie verder ook het algemene gedeelte van deze inleiding en de verantwoording van de inventarisatie).