Alvorens aan de beschrijving van de stukken te beginnen heb ik gekeken naar de indeling van het archief zoals dat ik dat bij aanvang heb aangetroffen. Duidelijk was dat er door een of meer personen gepoogd was een ordening aan te brengen. De stukken waren voor een groot deel geordend in kartonnen mappen en zichtmappen. De meeste (notariële) akten bevonden zich in langwerpige metalen kistjes. Tenslotte was er een flinke stapel losse stukken.
In de (zicht) mappen zaten stukken die betrekking hadden op een persoon of op een onderwerp. De meeste hadden een modern oranje plakkertje gekregen waarop een nummer geschreven was. Dit nummer komt overeen met de nummering in het "Geslachtsregister der familie Van Walsem" dat zich in de collectie bevindt.

Na dit globale onderzoek is besloten om het archief te ordenen volgens het bestemmingsbeginsel. Daartoe heb ik een indeling gemaakt in drie families: Familie De Wit, familie Duker en familie Van Walsem. Per familie is er een rubriek per persoon of per echtpaar gemaakt. De stukken zijn zoveel mogelijk toegedeeld aan de persoon aan wie ze gericht waren, of voor wie ze bestemd waren. Waar dit niet mogelijk was, maar het wel duidelijk was wie het stuk had opgemaakt, is het stuk bij die persoon geplaatst. In enkele gevallen zijn stukken betreffende of van kinderen van een echtpaar in de rubriek van de ouders geplaatst. Dit betreft dan veelal familiedrukwerk.
Familieadvertenties en -drukwerk zijn geplaatst bij de personen die ze betreffen, tenzij het heel duidelijk was wie de rouw- of trouwkaart ontvangen had. Daarnaast zijn er stukken die voor meer personen bedoeld zijn. Die zijn geplaatst in een rubriek "Overige stukken" van of betreffende de familie waarover ze gaan of voor ze wie bestemd zijn.
Duidelijk genealogische overzichten zijn geplaatst in een rubriek Genealogie, zoals het Geslachtsregister Van Walsem. Het is niet duidelijk uit welke familie dit afkomstig is. Het zou aangeschaft kunnen zijn door de weduwe van Petrus Gerardus Duker, notaris te Enkhuizen, of door Jacob de Wit en zijn vrouw Anna Duker. Uit een los inliggende circulaire uit 1903 in het geslachtsregister blijkt dat de families Duker en Van Heemskerck veel hebben bijgedragen aan de totstandkoming. Dit Geslachtsregister is door twee verschillende personen bijgehouden tot 1957. Een van hen was mogelijk Anna de Wit-Duker.
In de collectie bevindt zich een aanzienlijk aantal portretfoto’s. Omdat het meestal niet duidelijk is wie deze foto’s verzameld heeft, zijn ze voor zover mogelijk ingedeeld op naam van de geportretteerde. Daarbij ben ik uitgegaan dat de namen op de foto’s juist zijn.

Stukken die niet naar een familie of persoon te herleiden waren, zijn geplaatst een rubriek Overige stukken.
Om familieverbanden te kunnen herleiden was het Geslachtsregister een onmisbare bron. Daarnaast heb ik gebruik gemaakt van verschillende genealogische databases op internet. Daarmee konden dan stukken, waarvan niet duidelijk was voor wie ze bestemd waren en door wie ze opgemaakt waren, geplaatst worden bij de juiste persoon. Door sterfte op jonge leeftijd van een van de ouders en hertrouwen van de overgebleven partner was het soms moeilijk te bepalen waar een stuk thuishoort in het archief, en wat de relatie was tot de hoofdpersonen van deze collectie. Dit is in de negentiende eeuw het geval bij Jacob de Wit, Piet Duker en zijn moeder Willemina van der Chijs.
Soms heb ik puur uit nieuwsgierigheid getracht om relaties te achterhalen tussen geadresseerden en afzenders, die soms tekenen met zuster, broeder, oom, tante, neef of nicht, al dan niet met achternaam. Desondanks zijn er stukken waarbij de familierelatie niet duidelijk is geworden.
Hoorn, 5 september 2017.
Yolande Hentenaar