Tekst letterlijk overgenomen van de website: http://www.sintjanwaalwijk.nl/parochiekernen-waspik/geschiedenis/
Oude Kerk:
De parochie van de apostel Bartholomeus in Waspik is ouder dan het huidige kerkgebouw. Al vóór de Elisabethsvloed in 1421 stond er een kerkje in Waspik dicht bij de Maas. Na de verwoesting van de hele nederzetting "hebben de inwoonders niet op de oude plaats, maar op een andere, welke circa een quart uurs meer zuidwaarts vandaar verwijder is, een Nieuwe Kerk gebouwd." (Pastoor A. van Iersel in Memoriale Parochiae.)
Nieuwe Kerk:
Dit is de kerk van St. Jan de Doper, die sinds 1610 in bezit is van de protestanten en nu van de Nederlands Hervormde Gemeente van Waspik.
Schuilkerk:
Vanaf het verlies van het eigen gebouw kerkten de Waspikse katholieken in de dorpen in de omgeving en zelfs in een schuilkerk (schuurkerk) dicht bij de grens met Raamsdonk en eerder een "in het geucht Boven".
Waterstaatskerk:
De claim, die de katholieken legden op 'hun' kerk, werd door koning Lodewijk Napoleon in 1809 verworpen. Pas 30 jaar later, onder koningen Willem I en II, bleek de tijd rijp voor een eigen kerkgebouw voor de Waspikse katholieken. Onder leiding van architect de Kruijf van het ministerie van Waterstaat werd op 27 april 1840 de eerste steen gelegd door pastoor-deken Daniël Sporenberg. Op 4 oktober 1841 werd het nieuwe kerkgebouw plechtig in gebruik genomen. De kerk werd toegewijd aan de apostel Bartholomeus en de martelares Barbara. Hun beeltenissen staan vanaf de stichting van de kerk in de typisch neo-klassieke voorgevel van de Waterstaatskerk. Haec est Domus Domini. In drie fases heeft het gebouw zijn warme en rijke aankleding gekregen. Rond de eeuwwisseling (1900) heeft pastoor-deken J. Wijne de kerk aangekleed met o.a. beelden van diverse heiligen. Toch zijn het vooral de pastoors Arn. van Iersel (1843-1881) en Lamb. Roovers (1947-1972) die dit 'huis van de Heer' hebben aangekleed en gerestaureerd.