Toen op 24 juni 1965 bij notariële acte de Stichting Openbare Bibliotheek Hellevoetsluis werd opgericht waren dat beslist niet de eerste activiteiten op het gebied van bibliotheekwerk der verschillende comparanten.
Het was ook beslist niet de eerste kennismaking van de bevolking der voormalige gemeenten Hellevoetsluis, Nieuw Helvoet en Nieuwenhoorn met het fenomeen "boekenuitleen".
In Nieuw Helvoet was er al sinds 1859 een uitlening op zaterdagmiddag in de consistoriekamer van de Ned. Herv. Kerk. Rond 1956 gebeurde dat door de echtgenote van de predikant, ds. Zwart, bijgestaan door mevrouw M. van der Wal-Hoogerwerf en (sinds 1957) mevrouw M.G. Jonker-Snuijf. De boeken stonden daar in kasten, ingebouwd in de wand, welke werden afgesloten door zulke zware schotten, dat ze door een man nauwelijks te tillen waren, laat staan door die dames.


In Nieuwenhoorn kende men de Nutsbibliotheek, die zeker sinds 1883, maar misschien zelfs al langer haar boeken uitleende, eveneens in de consistoriekamer der Ned. Herv. Kerk. In de periode na 1945 waren daar zaterdags leden van het Departement Nieuwenhoorn van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen, onder aanvoering van de heer Joh. Lesuis, 's middags gedurende een uur de heren L.P. de Bruijne en C. Pothof met enkele andere dames en heren aanwezig om een aantal Nieuwenhoornaars van een goed boek te voorzien.


Hellevoetsluis kende slechts de bibliotheek van boekhandel Jan van der Ham aan de Oostkade en die van de Christelijke Jongelingsvereniging "Samuel", die zijn clublokaal had in de bunker op de wallen achter de Opzoomerlaan.

Naast eigen aankoop maakte de bibliotheek van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen gebruik van de Centrale Vereniging van Reizende Bibliotheken voor een steeds wisselende collectie.
In 1957 scheidde de bibliotheek zich af, in zoverre, dat hij voortaan zelfstandig door het leven ging onder de naam Stichting Nutsbibliotheek Nieuwenhoorn, met een eigen bestuur, gevormd door de eerder genoemde heren.

In datzelfde jaar verhuisde de bibliotheek ook naar een zelfstandige vestiging, de zolder boven het gemeentelijk badhuis, naast de voormalige kleuterschool aan het Achterdorp.


Op 1 januari 1960 werden de drie gemeenten samengevoegd tot een grote gemeente Hellevoetsluis, waarbij jonkheer T.A.J. van Eijsinga, voorheen al burgemeester van Hellevoetsluis en Nieuwenhoorn, werd geïnstalleerd als burgervader van "Groot Hellevoet".
Er bestond in die jaren een stichting in deze gemeente, als overkoepelend orgaan boven alle verenigingen, die zich bezig hielden op het gebied van sport, ontspanning, cultuur en volksontwikkeling, de Stichting Hellevoetse Gemeenschap. Deze stichting beschikte over een eigen centrum, "De Kern" in de voormalige lagere school tegenover de Ned. Herv. Kerk in Nieuw Helvoet.


In 1961 stopten de dames Zwart en Van der Wal hun bibliotheekactiviteiten. Voor mevrouw Zwart was dat het gevolg van het feit, dat haar man elders werd beroepen en opgevolgd door de predikant ds. S. Nijdam.
Mevrouw Jonker nam de leiding over, bijgestaan door de dames A.G. van Opijnen en T. van Ingen-Deighton. Na vele besprekingen met de Stichting Hellevoetse Gemeenschap werd de bibliotheek van de Ned. Herv. Kerk aan genoemde stichting overgedragen en ontstond de bibliotheek van de Stichting Hellevoetse Gemeenschap met een eigen vestiging in een lokaal van "De Kern", waar tweemaal per week enkele dames voor de uitlening zorgden. Ook zij betrokken hun wisselcollectie van de Provinciale Bibliotheek Centrale voor Zuid-Holland.

Het lag in de aard van de Stichting Hellevoetse Gemeenschap, dat er vrij spoedig contact werd gezocht met de andere bibliotheken in deze gemeente om te onderzoeken, of er een basis kon worden gevonden voor een nauwe samenwerking.
Immers, in die jaren, waarin de televisie nog niet die invloed had op het verenigings- en het gezinsleven zoals nu, was het boek, het geschreven woord in het algemeen, het medium ter "leerling en de vermaeck".

Dat contact werd bovendien bevorderd en aangemoedigd door de Provinciale Bibliotheek Centrale voor Zuid-Holland, de P.B.C. *  , die immers de zorg droeg voor de wisselcollecties van beide bibliotheken in deze gemeente.
De heer Goetsch, rayondirecteur van de P.B.C. was hierbij de grote animator en adviseur en menige reis naar Hellevoetsluis werd door hem gemaakt om te adviseren en te bemiddelen bij de onderhandelingen tussen de Stichting Hellevoetse Gemeenschap en de Stichting Nutsbibliotheek.
Die onderhandelingen verliepen soms moeizaam. Vergist u zich niet.
Hellevoetsluis was op een kunstmatige wijze tot één gemeente gemaakt.
Bij de bevolking leefde dat niet zo. Met name de tegenstelling Nieuwenhoorn - Hellevoetsluis was zeer groot. Er heerste vanouds een diep wantrouwen. Daarnaast betekende het logischerwijze zeer veel voor een instelling die zo'n 135 jaar oud was en uitstekend werk verrichtte in Nieuwenhoorn om te gaan fuseren met zo'n jonge instelling als de Stichting Hellevoetse Gemeenschap.
Het moge echter ook duidelijk zijn, dat in een groeiende gemeente als Hellevoetsluis, de bekrompen gedachte dat vier kleine bibliotheekjes zouden kunnen inspelen op de vraag naar een groeiende en vooral verantwoorde boekencollectie, niet erg verstandig was.
Het bleek al spoedig, dat noch de Christelijke Jonge Mannen Vereniging "Samuel", noch boekhandelaar Jan v.d. Ham er iets in zagen om zich aan te sluiten, zodat de eerder genoemde instellingen samen verder gingen.
Bovendien werd het duidelijk uit besprekingen met de burgemeester en twee functionarissen van het ministerie, waar onder de Rijksinspecteur, de heer Zwier, dat er van die kanten veel medewerking zou komen, naast de nodige subsidies.

Het eerste bestuur van de Openbare Bibliotheek werd gevormd door oud-bestuursleden uit de beide stichtingen, vertegenwoordigers van de Ned. Herv. Kerk te Nieuw Helvoet, waar een der bibliotheken van oorsprong vandaan kwam alsmede verschillende burgers uit Hellevoetsluis, daarvoor gevraagd werden, omdat ze representatief waren voor de bevolking: vertegenwoordigers van vakbonden, vrouwengroeperingen, Humanistische Verbond, kerken, onderwijs en gemeentebestuur.
De heer Joh. Lesuis, voorzitter van de Nutsbibliotheek zien we daar niet meer in terug. Hij woonde, ten gevolge van een grenscorrectie, niet meer in de gemeente Hellevoetsluis, hetgeen een voorwaarde was om bestuurslid te mogen zijn.
De eerste voorzitter werd de heer L.A. Koelé. Mevrouw Jonker-Snuijf werd secretaresse. Zij kwamen voort uit de St. Hellevoetse Gemeenschap.


Vanuit de Stichting Nutsbibliotheek namen zitting mevrouw C. Naayen-Doeleman als vice-voorzitter en de heer L.P. de Bruijne als lid van het dagelijks bestuur.
De vertegenwoordiger van het gemeentebestuur, H.T. Krajenbrink ging de financiën beheren. Door vertrek naar elders van de voorzitter, volgde mevrouw Naayen hem al spoedig op en werd de heer ds. S. Nijdam vice voorzitter.
De beide partijen waren bij de diverse voorbesprekingen overeengekomen, dat er te allen tijde in Nieuwenhoorn een filiaal van de bibliotheek gevestigd zou blijven.

Een van de eerste stappen van de kersverse stichting was het onderzoek naar de mogelijkheden en de bouw van een eigen bibliotheekvestiging.
Aanvankelijk mikte men op een lokaaal in een nieuw te bouwen school aan de Rijksstraatweg in voormalig Nieuw Helvoet. Later kwam men tot de conclusie, dat eigen (semie-permanente) bouw een meer haalbare kaart was.
Die plannen werden verwezenlijkt en de bouw werd in 1967 voltooid. Hiervoor kreeg het bestuur een flinke rijks- en gemeentesubsidie en werd een lening gesloten bij de Nutsspaarbank te Nieuwenhoorn groot f. 30.000,-- waarvoor het gemeentebestuur garant stond.
Het prachtige gebouw aan de Karel de Stoutestraat werd officieel geopend door burgemeester jonkheer T.A.J. van Eysinga op 10 november 1967, waarmee Hellevoetsluis als eerste gemeente op dit eiland over een eigen openbare bibliotheek beschikte. Aanwezig waren vertegenwoordigers van het ministerie van O.K. en W., de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen, de V.P.B.C. en het gemeentebestuur. De ontvangst en toespraken werden gehouden in het naburige kerkje van de Chr. Ger. Gemeente aan de Moriaanseweg.
In de nieuwe bibliotheek werden de lezers en lezeressen op deskundige wijze geholpen door personeel, dat in dienst stond van de V.P.B.C., waarmee een overeenkomst van dienstverlening was gesloten, zowel op het gebied van personele faciliteiten als voor wat betreft de bevoorrading van boeken en tijdschriften.
Dat deze openbare bibliotheekvoorziening voldeed in een behoefte bleek uit het feit, dat er van ver buiten de gemeentegrenzen, Rockanje, Oostvoorne, ja zelfs van Goeree-Overflakkee lezers stonden ingeschreven.
In 1968 al werd de 1000ste lezer verwelkomd. Daar werd natuurlijk de nodige aandacht aan geschonken, ook in de plaatselijke pers.
Er moest zelfs door de enorme toename van het aantal lezers in 1971 tot verbouwing en uitbreiding worden overgegaan.

Het filiaal in Nieuwenhoorn, dat bemand bleef door vrijwilligers, bleek eveneens over belangstelling niet te klagen te hebben.
Vanaf 1967 werden de raadstukken van de gemeenteraad van Hellevoetsluis al in de bibliotheek ter inzage gelegd. Hoe vooruitstrevend de Hellevoetse bibliotheek was moge ook blijken uit een brief in 1971, in de Turkse taal, gericht aan ingezetenen afkomstig uit dat land met de mededeling, dat er een collectie Turkse tijdschriften en boeken was aangeschaft. Bovendien werden alle Turkse inwoners uitgenodigd voor een kennismakingsbezoek.
De contributie werd zo laag mogelijk gehouden. Dit kwam voort uit de doelstellingen van de bibliotheek: "voor iedereen toegankelijk tegen zo laag mogelijke kosten". Sommige bestuursleden waren voorstander van contributievrijdom. Dat is echter (uitgezonderd voor de jeugd) nooit een haalbare kaart gebleken.

In 1966 moesten volwassenen f. 5,-- per jaar betalen; huisgenoten f. 3,-- en kinderen f. 1,50.
In 1978 waren die bedragen: volwassenen f. 7,50; een tweede gezinslid f. 4,--; 65+ f. 2,--; C.J.P.-er f. 2,-- en een jeugdlid tot 18 jaar gratis.


In 1968 verhuisde het filiaal in Nieuwenhoorn, inmiddels te klein en wel zeer moeilijk toegankelijk voor bejaarden en gehandicapten, naar de voormalige openbare lagere school aan de Rijksstraatweg. Dat was een sterke verbetering. Later, in 1976, vond er opnieuw een verhuizing plaats, weer naar een voormalige lagere school, inmiddels het wijkcentrum "De Oude Woelhoek". De schooljeugd in die wijk bofte hierbij. Wekelijks gingen zij, in klasseverband, naar hun "bieb" om een nieuw boek te gaan halen, gewoon even .... binnendoor.


In 1975 kwam er een welkome aanvulling op het bibliotheekwerk in de vorm van de disco-bus, die elke woensdagmiddag z'n standplaats kreeg bij de ingang van het gebouw. Daar konden de, inmiddels bijna antieke, mooiste L.P.'s worden geleend.
In deze afgelopen 11 jaar waren al diverse mutaties geweest bij het personeel, met name bij de hoofden. Zo begon als eerste hoofd in 1967 mevrouw G. van Tuyl-Verstoep, in 1968 al opgevolgd door mevrouw Th. v.d. Zee.
Na haar kwamen mevrouw G. Brouwer (later weer in dienst als mevrouw Luyendijk-Brouwer) en mevrouw Y. Walters-Hamelers, waarna er in 1978 de eerste en tevens laatste man aan het hoofd kwam te staan, de heer J.F.M. Brouns.

Intussen zat het bestuur niet stil. De gemeente Hellevoetsluis was immers aangewezen als groeigemeente in de regio Rotterdam. En er werd in die jaren wat afgebouwd! Hele nieuwe wijken ontstonden. Het kanaal werd "overgestoken". Daar kwam de eerste nieuwe grote wijk: "De Struijten", waar het nieuwe winkelcentrum van de gemeente moest komen en een groot Medisch-, Sociaal- en Cultureel Centrum.
Door het gemeentebestuur werden alle mogelijke bestuurscommissies en inspraakorganen in het leven geroepen, waarbij in de meeste gevallen het bibliotheekbestuur betrokken was. Dat moest wel, wilde men niet achterop raken met de eigen plannen: "het komen tot goede bibliotheekvoorzieningen in "Groot Hellevoetsluis".
De M.E.S.O.C. was een der belangrijkste overlegorganen. Waarom?
Wel, in dat Medisch-, Sociaal- en Cultureel Centrum moest immers het hoofdgebouw van de bibliotheek komen, met filialen in de K. de Stoutestraat en Nieuwenhoorn. Helaas werden die plannen doorkruist.
Ten eerste was, ondanks de uitbreiding in 1971, de bibliotheek aan de K. de Stoutestraat volkomen uit z'n jas gegroeid. Het kon echt niet meer.
Dat betekende een voorlopige noodvoorziening in de Struijten. In een houten gebouw op de hoek Kastanjelaan/Plataanlaan werd op 8 juni 1978 door de heer W.R.T. Broer, wethouder van Welzijnszaken, het filiaal in de Struijten geopend.

Een uitkomst voor de vele nieuwe inwoners aldaar en voor de K. de Stoutestraat. Tot hoofd van dat filiaal, tevens het toekomstig hoofd in de nieuw te bouwen bibliotheek, werd benoemd mevrouw J. Bierhuizen-Foole.
Op 4 november 1978 werd in dit filiaal, 5 maanden na de opening, de 1.000ste lezer al ingeschreven.
De leiding van het bestuur lag op dat moment en sinds 1976 in handen van de heer L.P. de Bruijne. Vanaf 1977 was er trouwens ook een nieuwe vertegenwoordiger van het gemeentebestuur, de heer A. Mastenbroek. Traditiegetrouw vervulde hij weer de functie van penningmeester.
In 1979 werd mevrouw Jonker-Snuijf voorzitter en mevrouw J. Spoon-van Toledo nam haar secretariaat over. De heer H.S. Feenstra werd vice-voorzitter.
Het volgende probleem bij de bouwplannen werd de afgelasting van het grote Medisch-, Sociaal- en Cultureel Centrum. Het bibliotheekbestuur moest dus op eigen houtje verder. Er werd wat afvergaderd in die tijd!
In 1979 werd er een bouwteam samengesteld bestaand uit vertegenwoordigers van het gemeentebestuur, waar onder de heer G. van Sliedrecht van het bouwbureau, de dames Drabbe (V.P.B.C.), Bierhuizen en Jonker en de heer Mastenbroek namens de bibliotheek en de architecten V.d. Berg, Visser en V.d. Linden van het architectenbureau Apon-Van den Berg. Naast alle vergaderingen werden er ook bezoeken gebracht aan diverse bibliotheken in den lande onder andere te Rijswijk en in enkele plaatsen in Drenthe.
De bedoeling was om een bibliotheek te bouwen waarin opgenomen een artotheek, discotheek en mediatheek.
Zonder hoofdelijke stemming besloot de gemeenteraad op 20 september 1979 het gevraagde krediet voor de bouw, groot f. 3.251.000,-- ter beschikking te stellen.
Eind 1979 waren de tekeningen en de bouwkundige omschrijving gereed van een gebouw van twee verdiepingen boven een bestaande parkeerplaats. Een gebouw, architectonisch gezien, met een geheel eigen karakter.

Intussen gaf het bibliotheekwerk zelf ook de nodige aandacht. Immers het ledental groeide gestaag. Men verwachtte, dat het bezoekersaantal in de K. de Stoutestraat zou dalen na de opening van de nieuwe vestiging. Niets was minder waar. Eind 1979 waren er nog eens 300 lezers bijgekomen. De openingstijden moesten voortdurend worden aangepast en het personeelsbestand, nog wel steeds in dienst van de V.P.B.C., breidde zich zeer sterk uit. In beide vestigingen waren nu 9 personeelsleden werkzaam. Werden de boeken voorheen betrokken van de V.P.B.C., men ging over tot boekenaanschaf bij de plaatselijke boekhandelaren, Klop en Fonkert, met wie daarover contracten werden afgesloten en afspraken gemaakt.
Er werden steeds meer informatiebladen, knipselkranten en tijdschriften ter inzage neergelegd, waar dan ook veelvuldig gebruik van werd gemaakt. Dat leidde binnen het bestuur nog wel eens tot discussie: wat vinden we wel geschikte literatuur en wat niet.

Het principe "geen censuur in de openbare bibliotheek" wist het echter altijd te winnen al werd hierop wel een uitzondering gemaakt als het ging om tijdschriften en informatiebladen met rascistische of fascistische oogmerken.
Steeds meer buitenlandse literatuur kwam in de rekken te staan.
Uitleningen in bejaardensociëteiten naast voorleesuurtjes voor kinderen. Aktiviteiten rond de verschillende boekenweken.

Er was intensief contact met scholen en met diverse groeperingen zoals de Surinaamse- en Antilliaanse bevolkingsgroepen (Leer de West kennen). Er kwam in de K. de Stoutestraat een artotheek in het klein: "De Kijkmap". De automatisering deed haar intrede. De gehele uitleenadministratie in de K. de Stoutestraat werd in 1980, evenals die van de dependance in de Struyten in 1981 geautomatiseerd. Aanvankelijk nog met veel kinderziekten, met name door de aansluiting op het automatiseringssysteem van de V.P.B.C., maar allengs verliep dat beter.
In 1980 vond nog eenmaal een belangrijke bestuurswisseling plaats. De heer D. van Doorn nam het secretariaat over van mevr. J. Spoon-van Toledo. Hij zou in de komende jaren geen gemakkelijke taak krijgen.

De ontwikkelingen, materieel en immaterieel waren niet meer tegen te houden en in 1981 wemelde het van de commissies en werkgroepen, noodzakelijk om alles te kunnen blijven overzien en te helpen besturen:

- Commissie van Overleg: bij benoeming en/of ontslag;
- Aktiviteitencommissie: Deze hield zich bezig met aanvragen voor tentoonstellingen binnen de bibliotheek door andere organisaties, zoals de Aktiegroep Tentoonstellingen, die hun eigen tentoonstellingsruimte het "kleine kerkje" naast het Raadhuis kwijt raakte;
- Bouwteam: Overleggroep voor de bouw van de grote bibliotheek;
- Inrichtingscommissie: Overleggroep voor de bouw van de grote bibluitheek;
- Wethoudersoverleg: de naam spreekt voor zich;
- Werkgroep 30+: Deze commissie hield zich bezig met de beheersvorm van de bibliotheek nadat de grens van 30.000 inwoners zou zijn overschreden;
- Werkgroep bibliotheekplan;
- Werkgroep muziekbibliotheek;
- Werkgroep artotheek.

De "bieb" was inmiddels een flink bedrijf geworden, waarin grote bedragen omgingen. De financiële middelen werden verkregen uit subsidies van het Ministerie van C.R.M. en van het gemeentebestuur.
Daarnaast vormden de lezersgelden, de opbrengst van de boetes en het gebruik van de copieerapparatuur een bron van inkomsten.
De personeelskosten werden sinds 1978, tenminste voor de goedgekeurde formatie, voor 100% vergoed door het Ministerie van C.R.M.
Voorwaarde voor de subsidieverlening was echter altijd, dat de begroting van de stichting door de gemeenteraad werd goedgekeurd.


Op vrijdagmiddag 26 juni 1981 werd de eerste steen gelegd voor de bouw van de grote bibliotheek door de voorzitter, mevrouw Jonker-Snuijf, in de stromende regen, onder een loodgrauwe lucht. Achteraf symbolisch voor wat er te wachten stond! De bouw kon in elk geval beginnen .....
Helaas raakte de aannemer in financiële moeilijkheden, waardoor er stagnatie ontstond. Het zou niet bij deze tegenslag blijven.
In de winter daarop sprong door bevriezing in het weekend een waterleidingbuis langs het plafond in bibliotheek in Nieuwenhoorn. Het is voorstelbaar hoe de toestand was van een groot aantal boeken, na ontdekking van de ramp, op de maandagochtend die daarop volgde.
Nog grotere zorgen stapelden zich op als donkere wolken boven de hoofden van het bestuur. Wat was het geval?
Door het Concept Gemeentelijk Bibliotheekplan ontstond onduidelijkheid over mogelijke sluiting van het filiaal in de K. de Stoutestraat als gevolg van vergaande bezuinigingen door het gemeentebestuur, bij wie tenslotte de verantwoordelijkheid berustte voor het subsidiebeleid.

De verantwoordelijkheid voor het bibliotheekbeleid lag echter bij het bestuur en medewerkers van de Stichting Openbare Bibliotheek. Hun standpunt was onverdeeld: die vestiging moet open blijven.
Er ontstonden ernstige problemen, toen het gemeentebestuur zich wilde gaan mengen in het beleid van het bibliotheekbestuur.
De heer Mastenbroek trok zich terug als vertegenwoordiger van het gemeentebestuur, maar bleef gelukkig wel aan als penningmeester.
De begroting werd afgekeurd en moest gewijzigd worden, hetgeen gebeurde.
Een nieuwe gemeentelijke vertegenwoordiger kwam in de persoon van burgemeester C.A. de Cloe en er was erg veel overleg met de toenmalige wethouder van Welzijnszaken, de heer Parlevliet.
Het kwam zelfs tot een demonstratieve optocht compleet met spandoeken en een petitie met handtekeningen vanuit Nieuw Helvoet naar het gemeentehuis. De bibliotheek haalde in die jaren nog al eens de voorpagina van de streekpers.
Uiteindelijk werd door de gemeenteraad bij de vaststelling van het gemeentelijk Bibliotheekplan besloten om de bezuinigingsplannen voor 1983 ongedaan te maken waardoor het voortbestaan van het filiaal in Nieuw Helvoet voor 1983 werd gegarandeerd. Wel moest er een flinke reorganisatie voor het personeel worden uitgevoerd in de tweede helft van 1982. Een groot deel van het personeel moest over naar de hoofdbibliotheek terwijl er voor het filiaal nog maar beperkte openingstijden overbleven. De gehele reorganisatie werd uitgevoerd met behoud van werkgelegenheid.
Op 17 december van dat jaar was de officiële opening van de bibliotheek, de prachtige schepping in kristalvorm van architect Van den Berg.
De openingshandeling werd verricht door mevrouw W.Ch. de Cloe-Pessireron, samen met het jongste en het oudste lid van de bibliotheek.
Op zaterdag 18 december vond de eerste uitlening plaats en de dinsdag daarop, 22 december, werd ook de vestiging in de K. de Stoutestraat heropend.
Op 7 januari 1983 werd de 10.000ste lezer ingeschreven.

Uit het jaarverslag van dat jaar blijkt dat het overleg met de wethouder en de ambtenaren steeds moeizamer ging verlopen. Stukken raakten zoek en afspraken werden uitgesteld of niet nagekomen. De gemeentelijk vertegenwoordiger, de heer De Cloe, nam ontslag. Het waren allemaal voorboden van een anti-climax.
Door de bezuinigingen moesten alle pogingen om tot een artotheek, en of een discotheek te komen op een "laag pitje" worden gezet.
Binnen bestuur en personeel en P.B.C. was er uitvoerig overleg over de toekomstige beheersvorm in verband met de sterke groei van de bevolking.
Moest het deze bestuursvorm blijven of een gemeentebibliotheek worden?
Voor beide vormen was iets te zeggen. Belangrijke voorwaarden waren echter voor het bestuur: het bibliotheekwerk in Hellevoetsluis moest in deze vorm behouden blijven, dus met inbegrip van de filialen;
de voorzieningen binnen de bibliotheek moesten kunnen worden uitgebreid met discotheek en artotheek en niet in de laatste plaats; de werkgelegenheid voor het personeel, dat dan in eigen dienst kwam, moest gegarandeerd behouden blijven.
Besloten werd om in elk geval per 1 januari 1985 de overeenkomst van dienstverlening met de P.B.C. op te zeggen.

En toen duidelijk werd, dat de gemeenteraad op voorstel van het college van burgemeester en wethouders op 21 december 1983 opnieuw de begroting van de stichting en weer op beleidsmatige gronden zou gaan afwijzen, dreigde het bestuur in haar vergadering van 21 december, indien de gemeenteraad akkoord zou gaan met het collegevoorstel, in z'n geheel af te treden tijdens een extra vergadering op 6 februari 1984.
Voor die tijd werden er nog pogingen gedaan om wethouder Parlevliet tot andere gedachten te brengen en was gebruik gemaakt van de spreektijd tijdens de vergadering van de Raadscommissie voor Welzijnsaangelegenheden. Het bestuur van de stichting leefde nog in de veronderstelling, dat het dreigement op te zullen stappen, een aantal raadsleden op andere gedachten zou brengen.
Dat bleek achteraf een foute gedachtengang te zijn geweest. Het was een duidelijke politieke zaak geworden: enkele fracties, maar wel de meerderheid van de gemeenteraad, wensten een bibliotheek in eigen beheer in het centrumgebied, de Struyten, zonder filialen elders in de gemeente. Het opstappen van het bibliotheekbestuur was voor die fracties "een geschenk uit de hemel".
Onmiddellijk ging het bestuur in beroep bij het college van Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland.
In een gecombineerde vergadering op 6 februari van 't voltallige bestuur en het gezamenlijk personeel werd de stichting ontbonden en een commissie van vereffenaars benoemd, die de zaken met het gemeentebestuur moest afwikkelen en de werkgelegenheid voor het personeel veilig stellen.

Toen het antwoord kwam op het beroepschrift bij Gedeputeerde Staten bleek daaruit, dat het gemeentebestuur onrechtmatig had gehandeld. Ze mocht wel bezuinigen op de subsidie, maar zich niet met het beleid van het bibliotheekbestuur bemoeien.
Het stichtingsbestuur werd dus duidelijk in het gelijk gesteld. Een wrange bijkomstigheid was echter, dat er geen stichtingsbestuur meer was!
In september 1984 volgde er een besluit van de gemeenteraad over de beheersvorm. Het was geen verrassing meer hoe dat besluit zou uitvallen. De openbare bibliotheek werd een gemeentelijke instelling en de gehele uitlening moest geconcentreerd gaan worden in het hoofdgebouw met hier en daar in de gemeente een uitleenpostje voor bejaarden. Hiermee was het lot van de beide filialen bezegeld. Door de commissie van vereffenaars werd de financiële administratie, de gebouwen en inventaris aan het gemeentebestuur overgedragen.

In 1985 werd de vestiging aan de K. de Stoutestraat gesloten. Men sloopte het later en er staan nu enkele woningen.
Voor Nieuwenhoorn was er nog enig uitstel van executie. Dit filiaal was goedkoper, het werd immers gerund door vrijwilligers!
Toch viel ook daar de hamer. In juni 1991 was het afgelopen en restte er nog slechts een bejaardenpost, achter in de gang van het centrum "De Rozenhoek" in een kast, met minder boeken, dan de Nutsbibliotheek in 1883 bezat. Dat hindert echter niet, want ze komen lang niet aan de 73 lezers, die toen bij het Nut lid waren.

Een ding verschilt met 1883. Midden in de gemeente prijkt een prachtig bibliotheekgebouw waar het voormalig bestuur van de Stichting Openbare Bibliotheek met trots naar kan kijken. Als ze dan ook nog zien, de grote aantallen lezers en luisteraars, die daar binnen hun hart ophalen aan de veelheid van banden, boeken, tijdschriften, naslagwerken, langspeelplaten en c.d.'s denk ik dat hun trots gerechtvaardigd is.