De verzameling betreffende leven en werk van Jacques Schreurs die thans in het Stadsarchief van Sittard berust en in onderliggende inventaris wordt beschreven, is voor een groot deel het levenswerk van Theresia Spanjaard. Deze Sittardse oud-onderwijzeres leerde op jeugdige leeftijd de priester-dichter kennen, toen deze kapelaan was aan het rectoraat van de wijk Overhoven.
In de loop der jaren groeide een hechte band tussen beide, die zelfs door de dood niet verbroken is kunnen worden. Theresia fungeerde als onbezoldigd privé-secretaresse en privé-chauffeur voor 'oom pater'. Zij werkte zijn manuscripten uit in net schrift of op de typemachine; vergezelde hem bij bezoeken aan familie en vrienden, en op verre reizen; deelde zijn vreugden en zijn zorgen.
Toen de gezondheid van Jacques Schreurs na zijn zeventigste levensjaar sterk achteruitging, droeg hij Theresia op na zjin dood zijn literaire nalatenschap te bewaren. Bij het opruimen van zjin kloostercel in Stein na zijn verscheiden heeft Theresia zich uit schroom de rechten van de congregatie te schenden beperkt tot het veiligstellen van voornamelijk proza- en toneelwerken. Theresia bleef de contacten met familie en vrienden van Jacques Schreurs onderhouden.
Hierdoor onder meer werd de collectie verrijkt met door Jacques Schreurs aan hen geschreven brieven. Ook greep zij tal van gelegenheden aan om de stem van de dichter door te laten klinken.
De MSC steunde haar daarbij en stond haar materiaal uit de bibliotheek van het provincialaat in bruikleen af.

In de periode 1977-1979 publiceerde Theresia in eigen beheer achtereenvolgens een biografie, vier gedichtenalbums en een novelle gebaseerd op en uit het door haar verzamelde materiaal.
In 1983 volgde nog een album bij gelegenheid van de negentigste geboortedag van Jacques Schreurs. In dat najaar werd op instigatie van Theresia en in navolging van de gemeente Heel en Panheel, waar de priester-dichter zijn jeugd heeft doorgebracht, in de naar hem genoemde straat in de Sittardse wijk Overhoven een borstbeeld onthuld.
Deze gebeurtenis werd opgeluisterd met een tentoonstelling, die voor een deel werd verzorgd door de Gemeentelijke Archiefdienst Sittard, zoals het Stadsarchief toen nog heette.
Rond die tijd is het eerste deel van de collectie (ca. 1 meter) door Theresia Spanjaard aan het archief overgedragen. Sindsdien is de collectie regelmatig door haar aangevuld, o.m. door een grote overdracht van ca. 1 meter na het jubileumjaar 1993.
Ook werden in de bibliotheek van de dienst aanwezige werken aan de collectie toegevoegd.
Voor een derde component in de collectie is de Helvoirtse publicist drs. Theo Schouw verantwoordelijk. Deze leraar journalistiek aan de Katholieke Universiteit Brabant, op zoek naar materiaal voor een dissertatie over het fenomeen priester-dichters, raakte toen hij de collectie leerde kennen, gefascineerd door de persoonlijkheid van Jacques Schreurs, kreeg ten bate van zijn studie nog in het beheer van Theresia zijnde stukken in bruikleen mee, en begon daarnaast ook zelf naarstig te verzamelen. Aan hem is te danken dat in ieder geval een deel van de correspondentie van Schreurs, die aanvankelijk op het provincialaat van de MSC in Tilburg werd bewaard, maar daar werd geruimd, nog bewaard is gebleven. Theo Schouw heeft de intentie uitgesproken zijn verzameling aan het Stadsarchief te schenken nadat zijn dissertatie over de persoon van Jacques Schreurs is verschenen.

In het kader van het project Metamorfoze heeft hij zijn verzameling tijdelijk ter beschikking van het Stadsarchief gesteld ter inventarisatie en ter verfilming. Hij heeft daarbij de voorwaarde gesteld, dat deze stukken - ook in verfilmde vorm - niet mogen worden ingezien vóórdat zijn dissertatie is gepubliceerd. Voor enkele privacy-gevoelige brieven kan dit embargo een langere termijn worden toegekend.