Tekst: Boven: Een mooi hoekje bij Oudenrijn onder de sneeuw. Links: Zwaar besneeuwde coniferen in Oog in Al. Hieronder: De schipper is het witte vrachtje liever kwijt dan rijk!; Soort: bijschrift

Tekst: boven: De langs het Merwedekanaal gemeerde schepen schijnen hun winterslaap te zijn ingegaan. Roerloos liggen zij op het stille water, en zachtkens dekt de sneeuw hen toe. Maar als het Februari-zonnetje en de sterke Zuidwesten wind straks hun best doen, ziet 't er spoedig heel anders uit.
onder: Rechts: Het voetspoor in de sneeuw! In de eerste morgenuren lag het witte tapijt er smetteloos, zonder één onderbreking. Toen kwam de postbode, en maakte het eerste spoor, daarna kruiste de melkboer zijn pad, gevolgd door den groenteman, en vóór de klok twaalf sloeg, was van het witte tapijt niet veel meer over.; Soort: onder- en bijschrift

Tekst: Zondag in den avond vielen de eerste vlokken, des Maandagsmorgens ontwaakte men in een geheel witte wereld, maar tegen den middag was alles weer weggedooid. Korte vreugd voor de jeugd! Hierboven een kijkje langs de Keulschekade te Utrecht.; Soort: onderschrift

Tekst: Het mooie park Oog in Al te Utrecht in wintertooi. Sneeuw bedekt paden en gazon, ijs ligt in de vijvers......; Soort: onderschrift

Tekst: Boven: De roode daken van Elinkwijk, zooals men die vanaf den spoordijk ziet, zijn verdwenen en als een wel wat laaat kerstsprookje is het geheele dorp in het wit gezet!; Soort: onderschrift

Tekst: De fietser, de voerman op den bok en zijn viervoetige helper ervóór zullen op zoo'n sneeuwbui wel niet erg gesteld zijn!; Soort: onderschrift

Tekst: De Tolsteegsingel te Utrecht in wintertooi.; Soort: onderschrift

Tekst: Links onder: De scheepvaart ondervindt van sneeuwval weinig hinder; alleen is sneeuw dikwijs de voorbode van ijs, en daaraan heeft de schipper een broertje dood. Langs den Ouden Rijn maakten wij dit stilleven. Onder: Ook de Domkerk kreeg haar deel van den sneeuwval, en het verhoogde haar schoonheid nog weer in niet geringe mate. Langs de slanke lijnen der gothische boogvensters, zette de sneeuw zich fijn als poeder af, hetgeen een sprookjesachtigen aanblik opleverde.; Soort: bovenschrift

Tekst: Boven: Als het gesneeuwd heeft, kan men in onze parken genieten van prachtige doorkijkjes; mooie objecten voor de amateur-fotografen, die zich dan ook op zulk een dag niet onbetuigd laten. Dit plaatje maakten wij in het park Oog in Al. Links: Kris en kras door elkaar dwarrelen de groote vlokken naar beneden, overal leggen ze zich neer, op de daken, op de straten, op de hoeden der voorbijgangers, niets en niemand wordt ontzien in zoo'n fellen sneeuwbui.; Soort: onder- en bijschrift

Tekst: Utrecht in het wit, voor het eerst in dezen winter. Onze fotograaf beklom den Domtoren, en hij had eer van zijn werk, want aan zijn voeten strekt zich de stad uit als een sneeuw-witte droom, zoover het oog reikte. Het leek wel, of Utrecht geheel van marmer was opgebouwd, zooals de steden, waarvan men in Arabische sprookjes wel leest.; Soort: bovenschrift

Tekst: Links: De eerste sneeuw in Utrecht. In de omlijsting van den doorgang onder den Domtoren maakte onze fotograaf een aardig sneeuwkiekje van het Domplein, met op den achtergrond de kekr. Boven: Geruischloos daalden de witte vlokken in den stillen Kloosterhof, terzijde van de Domkerk, en in een oogwenk was alles met een witte wade bedekt. Dit stemmingsvol hoekje werd er met dit smetteloos tapijt nog stemmiger door.; Soort: bijschrift