Het onderling hulpbetoon waarin het buurtwezen wortelt heeft in 's-Gravenhage een bijzonder aspect gekregen, afwijkende van wat elders gebruikelijk was, door het ontstaan van buurtverenigingen, door Van Rappard gedefinieerd als 'Vereenigingen, ontstaan, niet door het gezag der Overheid, maar door vrije overeenkomst van bewoners van in elkanders nabijheid gelegene stadsgedeelten of wijken, waarbij die bewoners zich onderwierpen aan zekere bepalingen, moetende strekken tot bewaring van onderlinge goede verstandhouding, het verleenen van wederkeerige hulp en het handhaven van orde en rust binnen de buurt'.
Na de wijkindeling van 's-Gravenhage in 1795 werden in 1816 de buurten opgeheven waarbij de bezittingen overgingen naar het stadsbestuur.