De Ommelander Kas was bij besluit van 8 juli 1802 onder toezicht gesteld van het Departementaal Bestuur. Nu er sinds 1804 geen Ommelander corporatie meer bestond, was er voortdurend discussie over de bestemming en verdeling der kas. Door de staatsrechtelijke veranderingen sinds 1795 bestonden de inkomsten nog slechts uit de onroerende goederen en belegde kapitalen, maar omdat de uitgaven zich beperkten tot de traktementen der weinige functionarissen en onkosten verbonden aan het beheer van het vermogen, bleef elk jaar een vrij aanzienlijk overschot. De Ommelander gemeenten ontvingen jaarlijks een vast bedrag. Na 1850 gingen er steeds meer stemmen om de Ommelander kas aan het staatsdomein te laten toevallen. De regering besloot een rechterlijke uitspraak te forceren door bij K.B. te besluiten dat met ingang van 1863 het beheer van de kas zou worden overgedragen aan de ontvangers der Registratie en Domeinen. Inderdaad gingen nu de gemeenten, uitmakend het territoir van de vroegere Ommelanden, een procedure aan tegen het Rijk. Pas 13 mei 1870 wees de Hoge Raad arrest, waarbij het eigendomsrecht der betrokken gemeenten werd erkend. Deze besloten nu de bezittingen te verkopen en voor de verdeling van de opbrengst een commissie in te stellen. Het kostte nog enige moeite om voor elke gemeente een juist verdelingspercentage te vinden, maar in 1872 vond toch eindelijk de verdeling plaats