Het kerspel, zoals hier bedoeld, is volgens het Woordenboek der Nederlandse Taal (WNT) de naam voor een burgerlijk gebied, een burgerlijke gemeente, uit, of op het terrein van een kerkelijk kerspel ontstaan en soms, oorspronkelijk zeker, met het grondgebied daarvan samenvallende. De taken lagen op zowel burgerlijk- als waterstaatsgebied, die later door gemeente- en waterschapsbesturen werden verricht. Het zou voor de hand liggen dat bij de vorming van de gemeenten, in de periode 1795 - 1808, de kerspelen zouden zijn opgeheven. Dit is echter niet gebeurd. De nieuw gevormde plaatselijke besturen namen alleen het burgerlijk bestuur op zich, zodat de kerspelen hun onderhoudsplicht van objecten als wegen, bruggen enz. behielden. Ook hun goederen en schulden werden niet door de nieuwe gemeentebesturen overgenomen. Het beeld dat de kerspelen na de vorming van de plaatselijke besturen te zien gaven, verschilde dus in sterke mate van dat van de "oude" kerspelen. Deze nieuwe lichamen werden veelal aangeduid als kerspel-organisaties waarvan de archieven bijna alleen gegevens van financiële aard bevatten zoals registers van inkomsten en uitgaven en betalings-bewijzen. Je ziet overal die ontwikkeling van het "levendige" kerspel, van vóór de vorming van de plaatselijke besturen, naar het "langzaam weg kwijnende" kerspel, van na die periode. De kerspel-vergaderingen worden steeds slechter bezocht en steeds vaker blijkt dat men liever van zijn verplichtingen af wil. Op een gegeven moment verdwijnen ze, terwijl hun lasten en lusten overgaan op de gemeente of waterschappen waarvan hun werkterrein deel uitmaakt.