Alle gemeenten waren op grond van de Wet tot Bescherming van de Bevolking tegen Luchtaanvallen van 1936 verplicht een gemeentelijk luchtbeschermings-plan op te stellen.
Uit de aan het Regionaal Archief Dordrecht overgedragen archiefstukken van de voormalige gemeente Goudswaard, met daarin onder andere arbeidsovereenkomsten betreffende personeelsleden van de Luchtbeschermingsdienst uit 1940, blijkt dat in die gemeente in ieder geval vanaf dat jaar een dergelijke dienst aanwezig was.

Het hoofd en het personeel van de Luchtbeschermingsdienst vervulden een veelheid van uiteenlopende taken: organiseren en in stand houden van een operationele luchtbeschermingsorganisatie; theoretisch en praktisch scholen van het personeel; scholen van de bevolking op het gebied van de zelfbescherming; controleren van de naleving van verduisteringsvoorschriften; waarschuwen en ondersteunen van de bevolking en het nemen van andere maatregelen in geval van luchtalarm en de mogelijke gevolgen van luchtaanvallen en bominslagen; blussen van branden; verrichten van reddingswerkzaamheden; verrichten van radio-ontvang-, uitkijk-ordonnansen- en meldingsdiensten en dienst doen in het noodhulpziekenhuis.
Voor wat betreft dit laatste werd in december 1939 een gemeenschappelijke regeling vastgesteld inzake de inrichting en exploitatie van noodziekenhuizen voor de luchtbescherming in de Hoeksche Waard, en tevens een commissie noodziekenhuizen ingesteld. De noodziekenhuizen werden gevestigd in: Numansdorp, Oud-Beijerland, Strijen en Mijnsheerenland.

In 1942 werd de wet uit 1936 vervangen door de Luchtbeschermingsverordening van de Duitse bezetter.

Wanneer de Luchtbeschermingsdienst precies is opgeheven, valt uit de stukken niet af te leiden. De luchtbeschermingstaken in ons land gingen deel uitmaken van de in 1953 opgerichte en in kringen opgedeelde civiele verdedigingsorganisatie: Bescherming Bevolking (BB).