Het eerste stuk in het aan het Regionaal Archief Dordrecht overgedragen archief van de voormalige gemeente Brandwijk en Hofwegen (later gemeente Brandwijk zondermeer genoemd) die de aanwezigheid van een plaatselijk brandweerkorps aantoont, dateert uit 1856. Het betreft een gedrukte verordening op het behandelen der brandspuit. Daarin wordt gesproken over de aanwezigheid van een opperbrandmeester, brandmeesters, en personen van 19 tot 60 jaar oud die verplicht waren tot dienst bij de brandspuit. Een georganiseerde vorm van brandweerwezen dus, hoewel van een vrijwillige brandweer nog geen sprake was. Dat is wel het geval vanaf 1929 toen de (eerste) verordening op de vrijwillige brandweer werd vastgesteld.
In de laatste verordening staat dat de Vrijwillige Brandweer uit de volgende personen diende te bestaan: een commandant en een reservecommandant, zeven manschappen en wat reservepersoneel; alle door het college van B en W benoemd. In 1955 was de brandweer als volgt samengesteld: een commandant en een plaatsvervangend commandant, en tien manschappen.
Tot 1938 was de gemeentelijke motorbrandspuit geplaatst in een bergruimte in de kerktoren, waarbij bij het uitrukken noodgedwongen steeds over de begraafplaats moest worden gereden. In plaats hiervan werd een stenen gebouwtje gerealiseerd als nieuwe bergplaats voor de brandspuit.