De Koningshof met acht bescheiden woningen is gesticht in 1595 en bevond zich in de Mariënbornstraat. In 1586 daaraan voorafgaand besloot Adriaan Diricx de Coninck (ook wel Adriaan Koning Dirkszn. geschreven) een "stichting van liefdadigheid" in het leven ter roepen "teneinde acht hyskens bewoond te doen worden door acht schamele vrouwen".
Het bestuur kwam in handen van een daarvoor in het leven geroepen college van regenten.

In de beginjaren 60 van de 20ste eeuw dreigde de hof te vervallen, omdat de eigenaar, Stichting Het Koningshofje, niet over voldoende eigen middelen beschikte om de restauratiekosten te kunnen betalen en de hof verder te exploiteren. De gemeente Dordrecht noch de vereniging Hendrick de Keijser waren toen bereid de hof aan te kopen. In 1967 werd, ondanks het feit dat de hof als een beschermd monument was aangewezen, een sloopvergunning aangevraagd. De al eerder opgetreden baldadigheden en vernielingen in de hof gingen inmiddels gewoon door. Onderzoek naar de mogelijkheden de hof voor sloop te behoeden - waaronder een eventuele aankoop door de Krafft-stichting - leverde geen positief resultaat op. In 1969 nam de gemeente Dordrecht de Koningshof over van de twee regenten van de hof, waarna de hof in 1970 na bijna vier eeuwen tegen de vlakte ging.
Het kapitaal van de uiteindelijk in 1976 ontbonden Stichting Het Koningshofje werd geschonken aan S.O.S. Stichting Telefonische Hulpdienst in Dordrecht.