De NSB werd op 14 december 1931 opgericht door ir. A.A. Mussert en C. van Geelkerken. De ontwikkelingen in Duitsland waar Hitler in 1933 aan de macht kwam, droegen bij aan de groei van de Beweging. In 1936 bereikte deze politieke partij het vooroorlogse hoogtepunt met 50.000 leden. Bij de Tweede Kamer- verkiezingen van 1937 werden vier NSB¿ers in het parlement gekozen. Tijdens de oorlogsjaren werd de NSB de belangrijkste politieke bondgenoot van de bezetter. In december 1941 verklaarde Seyss-Inquart de NSB tot enige toegelaten politieke partij in Nederland. In die periode stonden ruim 85.000 leden en 6.000 sympathisanten bij de Beweging ingeschreven. Ofschoon Hitler een jaar later aan Mussert de officiële titel ¿Leider van het Nederlandsche Volk¿ toekende, werd Mussert werkelijke bestuurszeggenschap onthouden. Naar Duits voorbeeld kende de NSB een sterke organisatie en hiërarchie van districts-, kring-, groeps- en blokleiders, met op elk niveau weer nevenfunctionarissen. In het dertienjarig bestaan van de NSB is een groot aantal afdelingen en formaties opgericht zoals de paramilitaire Weerafdeling (WA), de jeugdorganisatie Nationale Jeugdstorm, de Nationaal-Socialistische Vrouwen-Organisatie, de Landwacht, het Agrarisch Front, het Economisch Front, het Opvoedersgilde. Op 30 januari 1943 werd een decreet uitgevaardigd van Seyss-Inquart betreffende de inschakeling van het Staatspolitiek secretariaat der Nationaal-Socialistische Beweging der Nederlanden in het openbaar bestuur. De Secretarie van Staat, onder leiding van dr. J.H. Carp, werd in februari 1943, door Mussert in het leven geroepen. De bedoeling hiervan was het toekomstige aandeel van de NSB in het landsbestuur voor te bereiden. Met de instelling van de Secretarie van Staat werden de afdelingen Bestuurszaken en Algemene Zaken opgeheven. Na Dolle Dinsdag hield de Secretarie op te bestaan.