In de eerste helft van de vorige eeuw was het heel bijzonder als er iemand met een camera kwam om te filmen. Een van de oudste dorpsfilm is een van Veenwouden uit de jaren 30. Maar in de jaren 10 en 20 maakte Willy Mullens al verschillende stadsfilms in Friesland. Dankzij de zakenman Johan Adolfs nam de zogenaamde dorpsfilm een grote vlucht in de twee decennia na de oorlog. Zijn bedrijf zette bijna alle dorpen en steden in Friesland, en ver daarbuiten, op de film. Er was een standaard script voor elke dorpsfilm. Met name in de jaren vlak na de oorlog werden de films gemaakt in opdracht van plaatselijke muziekkorpsen. De opbrengst van de vertoningen werd gebruikt om nieuwe instrumenten te kopen.
Het eerste fragment komt uit de dorpfilm van Dedgum, Hieslum en Parrega uit 1954. Adolfs-cameraman Piet Hembrecht filmde en monteerde in de wintermaanden de beelden aan elkaar. Volgens Van Renssen zijn de films rolbevestigend. Zo zijn er meer vrouwen te zien dan mannen, omdat de heren buitenshuis werken. Het maken van een dorpsfilm kostte ongeveer 400 gulden.
Het tweede fragment komt uit de film over Gaastmeer uit 1957 van J. van der Werf. Naast de gebruikelijke dorpsfilmelementen als de plaatselijke palingvisserij en het muziekkorps, wordt er ruimschoots aandacht besteed aan een geldinzameling voor de renovatie van de kerk.
Hein Faber en Piet Suir maakten in 1951 een film over de woningwet en de afbraak en renovatie van oude wijken.
Ook in deze aflevering ontbreekt Gerrit Aalfs niet. In 1952 filmde hij een uitje van bejaarden uit Midlum.
Faber en Suir filmden in 1950 een bezoek van Koningin Juliana aan onder andere Lemmer.

Volgende week is er aandacht voor sport.