Uw zoekacties: zzOUD Databestand kloosters in Nederland
beacon
34  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Norbertijnen
Orde of congregatie:
Norbertijnen
Alternatieve namen:
Orde der Reguliere Kanunniken van Prémontré; Witheren; Orde van Premonstreit; Norbertijnen; Praemonstratenzers
Latijnse naam:
Candidus et Canonicus Ordo Praemonstratensis
Afkorting:
OPraem
Stichter, stichteres:
Norbertus van Gennep
Stichtingsjaar:
1127
Land van oorsprong:
Frankrijk
Plaats van oorsprong:
Prémontré
Vestiging Nederland:
voor 1127
Doelstelling:
Contemplatie; missiewerk; pastoraal werk
Geschiedenis:
Norbertus van Gennep die rond 1075 geboren werd als zoon van Heribert, heer van Gennep, was al op jonge leeftijd seculier kanunnik van de Sint-Victorkerk van Xanten. Rond 1109 kreeg hij als clericus een aanstelling aan het hof van aartsbisschop Frederik van Keulen en een jaar later aan het hof van Hendrik V, keizer van het Heilig Roomse Rijk. Aan zijn wereldlijk leven kwam in 1115 een eind. Hij bekeerde zich toen radicaal tot een evangelische levenswijze. Overtuigd dat het apostolaat zijn roeping was, liet hij zich in hetzelfde jaar op één dag tot diaken en priester wijden. Toen een poging om de kanunnikengemeenschap te Xanten te hervormen mislukte, keerde Norbertus zich af van het kanunnikenleven en werd boetepredikant. Na een tweede mislukte hervormingspoging van een groep kanunniken in Laon, vestigde hij zich op aandringen van paus Calixtus II in 1120 met zijn volgelingen in het Franse Prémontré. Daar legde hij met het stichten van een kloostergemeenschap de grondslag van de orde van de premonstratenzers, die ook wel naar hun witte habijt witheren en naar hun stichter norbertijnen genoemd worden. Als uitgangspunt voor het religieus bestaan van zijn kloostergemeenschap besloot Norbertus in 1121 de regel van Augustinus te volgen met als leuze ad omne opus bonum paratus (tot elk goed werk bereid). In 1126, het jaar waarin Honorius II de orde officieel erkende, werd Norbertus benoemd tot aartsbisschop van Maagdenburg, waar hij in 1134 overleed. De premonstratenzer orde die, het gemeenschapslevens centraal stellend, de liturgische dienst en het beschouwende leven verenigt met het actieve leven, zoals zielzorg en onderricht, telde toen al ruim honderd kloosters, verspreid over heel West-Europa. In de twaalfde eeuw kwamen daar nog talrijke stichtingen bij, waarvan een dertigtal in het huidige Nederland. In 2022 telt de orde in Nederland nog slechts drie gemeenschappen: de Abdij van Berne in Heeswijk, de priorij De Essenburgh in Hierden en de priorij De Schans in Tilburg
Missielanden:
India (1923); Brazilië
Gebruikte bronnen:
J. Willemsen, “Nederlandse missionarissen en hun missiegebieden” (KDC, Nijmegen 2006)
Zie ook: https://docplayer.nl/4804632-Nederlandse-missionarissen-hun-missiegebieden.html (04-03-2022); J.P.A. van Vugt: Kloosters op schrift (tweede bewerkte uitgave, Nijmegen 2003), zie ook: https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/134988/134988.pdf?sequence=1 (04-03-2022); M. van der Plas en R. LZijn jaartallen zijn : plus minus utz, “Abdijen in de Lage Landen en de mensen die er wonen” (Tielt, Baarn 1989), p. 77/78; W. Nolet: Katholiek Nederland, Deel II ('s-Gravenhage 1932), p.258-264; M. Pijenburg, “Rijke baronnen en bezitloze paters. 375 jaar De Essenburgh” (Heeswijk 2020)
Blz. 130-133; J. Smits, “Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant “ (Alphen aan de Maas 2010), p. 136/137; R. Wols , ‘De Norbertijnen OPRAEM’, Website Brabant Historisch Informatie Centrum (BHIC), https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-norbertijnen-opraem (05-03-2022)
ENK Monasticon nummer:
P033
Bevat:
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Missiezusters Franciscanessen van de H. Antonius van Padua
Orde of congregatie:
Missiezusters Franciscanessen van de H. Antonius van Padua
Alternatieve namen:
Missiezusters van Asten; Missiezusters Franciscanessen van de H. Antonius van Padua; Congregatie van de Missiezusters Franciscanessen van de Heilige Antonius, Asten
Stichter, stichteres:
Gerardus van Schijndel
Stichtingsjaar:
1913
Land van oorsprong:
Nederland
Plaats van oorsprong:
Boerdonk-Erp
Patroonheiligen:
Antonius van Padua
Doelstelling:
Missiewerk
Geschiedenis:
De congregatie is opgericht in Boerdonk (Noord-Brabant) door pastor Gerardus van Schijndel op 17 februari 1913. Het doel van de congregatie werd missiewerk, het liefst onder de allerarmsten. Van Schijndel had zelf ervaren hoe moeilijk het was voor Nederlanders om zich aan te passen aan de buitenlandse mentaliteit. Daarom meende hij een echte Nederlandse congregatie te moeten oprichten om Nederlandse meisjes gelegenheid te geven missiezuster te worden. De meeste zusters werden uitgezonden, maar de congregatie heeft zich ook ingezet voor mensen uit de omgeving van Asten, met voor name zieken en ouderen. In 1921 betrok de congregatie het huis in Asten aan de Wilhelminastraat 27 omdat de congregatie zich gestaag uitbreidde. Op dit adres werden moederhuis en noviciaat gevestigd en vanuit het huis vertrokken de zusters naar de missie. Aanvankelijk voor het leven, later veranderde dat en hadden de zusters regelmatig verlof waarin ze naar Nederland kwamen. De eerste missie was Noorwegen in 1924, waar de zusters de huishouding verzorgden van het bisdom. Later kwam daar de bejaardenzorg in Stabekk bij tot 1989. Zuster Intemerata van der Heijden bleef nog tot 2002 in de open bejaardenzorg in Noorwegen werken. Congo werd de tweede missie in 1926. In 1960 werden de zusters verdreven, maar het jaar daarop gingen enkelen van hen terug, tot de zusters in 1964 definitief naar Nederland terugkeerden. In 1931 volgde Indonesië (aanvankelijk West-Borneo, later Kalimantan). In 1957 vertrok een grote groep zusters naar Aruba waar zij de zorg voor het ziekenhuis overnamen van de zusters Dominicanessen. Later werden ook onderwijs en wijkverpleging ter hand genomen. Voor de teruggekeerde zusters uit Congo werd in 1961 missie gevonden in Noord-Oost Brazilië. De meeste zusters zijn anno 2008 teruggekeerd naar Nederland en wonen in Asten, waar een kloosterverzorgingshuis verbonden is aan het moederhuis. 25 april 2008 werd de regio Indonesië een zelfstandige congregatie
Juridische structuur:
Van bisschoppelijk recht
Rechtspersonen:
Congregatie van de Missiezusters Franciscanessen van de Heilige Antonius te Asten (sinds 2002); Stichting der Missiezusters van de H. Antonius te Asten
Missielanden:
Noorwegen (1924-1989); Congo (1926-1964); Indonesië (1931); Nederlandse Antillen (1957-1994); Brazilië (1961)
Gebruikte bronnen:
KS, 66; PA 1970, 2004; NMM; Kloosterarchivaris juli 2008
ENK Monasticon nummer:
Z089
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Lazarieten
Orde of congregatie:
Lazarieten
Alternatieve namen:
Militaire en Hospitaalorde van Sint Lazarus van Jeruzalem; Orde van Sint-Lazarus; Lazarieten
Latijnse naam:
Ordine Militare ed Ospedaliero di San Lazzaro di Gerusalemme
Afkorting:
OSLJ
Stichtingsjaar:
Tijdens de Eerste Kruistocht (1096-1099) - 1489
Land van oorsprong:
Israël
Plaats van oorsprong:
Palestina, Jerusalem
Vestiging Nederland:
1307
Vertrek uit Nederland:
1337(?)
Doelstelling:
Verpleging van met name lepralijders, beschermende militaire taken
Geschiedenis:
De Orde van Sint-Lazarus, waarvan haar leden doorgaans Lazarieten werden genoemd, werd gesticht tijdens de Eerste Kruistocht (1096-1099). Deze orde vond zijn oorsprong in een buiten de muren van Jeruzalem gelegen hospitaal voor leprozen dat aan Sint Lazarus toegewijd was. In dit hospitaal wijdden de broeders van voornoemde orde zich aan de verpleging van voornamelijk lepralijders, die dan als lid in de orde opgenomen werden. Het betrof hier na de inname van Jeruzalem door de kruisvaarders in 1099 met name ridders, die tijdens de Eerste Kruistocht lepra opgelopen hadden. Na verloop van tijd namen de broeders ook deel aan militaire campagnes. Dit leidde tot de omvorming van de orde tot een geestelijke ridderorde, die de Regel van Augustinus aannam en door paus Alexander IV bij de in 1255 door hem uitgevaardigde bul als zodanig erkend werd. Na het verlies van haar bezittingen in het Heilige Land verlegde de orde haar werkterrein naar Europa, waar zij veelal door schenkingen over omvangrijke bezittingen beschikte. De zetel van de orde werd toen verplaatst van Akko in Palestina naar het kasteel van Boigny bij Orléans, dat de Franse koning Lodewijk VII na de Tweede Kruistocht aan de Lazarieten geschonken had. In Europa nam vanaf de 15e eeuw lepra sterk af. Daarmee ontviel aan de Orde van Sint-Lazarus haar caritatieve taak, die immers met name uit het verplegen van lepralijders bestond en de basis van haar bestaan vormde. Mede met het oog daarop verordende paus Innocentius VIII in zijn bul van 1489 de opname van de Orde van Sint-Lazarus in de Orde van Sint-Jan. Na hevig verzet hiertegen bleef de Orde van Sint-Lazarus, die onder het erfelijk protectoraat van de Franse koningen stond, in Frankrijk bestaan totdat na de Franse Revolutie een verbod op alle militaire orden daaraan een einde maakte. In Nederland hadden de Lazarieten een vestiging in Haarlem en een vestiging in de voormalige havenplaats Surbuchdike, dat ten zuidoosten van het huidig dorp Kats op Noord-Beveland lag
Gebruikte bronnen:
J.V.M. Steegmans, ‘Een Lazaristenklooster in Haarlem? Nieuw antwoord op een oude vraag, in “Haerlem Nieuwsbrief”, 13 (2004) nr. 3; M. Heumbucher, “Die Orden und Kongregationen der katholischen Kirche” (Paderborn 1933), p.212/213; “De Katholieke Encyclopaedie”, zestiende deel (Amsterdam 1936), p.188/189
ENK Monasticon nummer:
P057
Toon op kaart Toon op kaart
 
 
 
 
 
Kloosterorganisatie
Kloosterorganisatie: Karmelietessen van het Goddelijk Hart van Jezus
Orde of congregatie:
Karmelietessen van het Goddelijk Hart van Jezus
Alternatieve namen:
Karmelitessen van het H. Hart van Jezus; Karmelitessen van het Goddelijk Hart van Jezus; Zusters van de Kollenberg; Karmelitessen DCJ
Latijnse naam:
Divini Cordis Jesu
Afkorting:
[DCJ]
Stichter, stichteres:
Maria Tauscher van den Bosch
Stichtingsjaar:
1891
Land van oorsprong:
Duitsland
Plaats van oorsprong:
Berlijn
Vestiging Nederland:
1898
Doelstelling:
Jeugdzorg; bezinning
Geschiedenis:
In 1891 stichtte Maria Tauscher een kinderhuis, en daarmee de congregatie. In 1898 kwam zij naar Sittard waar ze eveneens een kinderhuis opende
Gebruikte bronnen:
KS, 57; PA 2004
ENK Monasticon nummer:
Z078
Toon op kaart Toon op kaart