In de zaak die gebracht is voor de Hoge Raad tussen de ambachtsbewaarders van Wateringen en Naaldwijk als eisers en de dijkgraaf van Delfland als gedaagde, verklaart het hoge gerechtsorgaan dat het mandement van de ambachtsbewaarders op onrechtmatige wijze is verkregen. De eisers worden daarom in het ongelijk gesteld en veroordeeld tot betaling van de proceskosten, waarvan de hoogte wordt bepaald door de Hoge Raad.

De hoogheemraden verklaren dat ter financiering van de kosten van het verwijden van de haven en het ophogen van de kademuur in Maassluis door de westambachten een lening is opgenomen van 4000 ponden bij Josina de Jonge te Leiden. De rente hierover wordt afgekocht voor 200 ponden tegen 5% rente en is onbelast. De losrente van 200 ponden moet ieder jaar op 20 maart betaald worden door de hoogheemraden en wordt verhaald op de westambachten.

Voor de griffie van de Hoge Raad van Holland is verschenen Aelbrecht Storm van Wena, baljuw en dijkgraaf van Delfland die procureur Anthonis van Slichtenhorst machtigde om te allen tijde iemand in zijn plaats te stellen.

Ten overstaan van de schepenen van Delft verklaren Jan Adriaensz. Vockestaert en Cristiaen Pijnacker dat de twee borgen van Adriaen van Kerckhoven, penningmeester van de oostambachten, zijn overleden en daarvoor drie anderen in de plaats gesteld worden, te weten mr. Cornelis Pijnacker, doctor en professor in de rechten, Claes Willemsz. Ket van Rijnenburch tott Coudekerck ende Dirck Adamsz. Kerchove, onder dezelfde voorwaarden als hun voorgangers, zoals vastgelegd in een akte van 18 juni 1607 door de schepenen van Delft.

Vranck van der Bye, procureur van de dijkgraaf, verscheen ter griffie van het Hof van Holland, om hem als appellant te stellen, naar aanleiding van de clausule van surséance die de ambachtsbewaarders van Naaldwijk en Wateringen was verleend door het hof. De tekst van de clausule was opgenomen in een brief van 17 april 1584 en was op 18 april aan de dijkgraaf was bekendgemaakt. De Bye verklaart dat de dijkgraaf zijn bezwaren tegen de clausule zal indienen en de rechtszaak zal voortzetten.

De hoogheemraden verklaren dat ter financiering van de kosten van het verwijden van de haven en het ophogen van de kademuur in Maassluis door de westambachten een lening is opgenomen van 2000 ponden bij Cornelis Duijst van Voorhout te Delft. De rente hierover wordt afgekocht voor 100 ponden tegen 5% rente en is onbelast. De losrente van 100 ponden moet ieder jaar op 22 mei betaald worden door de hoogheemraden en wordt verhaald op de westambachten.

Het Hof van Holland heeft kennisgenomen van de bezwaren van dijkgraaf Aelbrecht Storm van Wena, over het besluit van het hof van 6 september 1601 tot opschorting van de rechten van dijkgraaf en hoogheemraden, naar aanleiding van het verzoek van de plaatsvervangend schout en baljuw van Vlaardingen en Vlaardingerambacht. Het hof trekt de opschorting in voor de komende acht dagen.

Op 16 maart 1584 is ter griffie van het Hof van Holland de proceszak afgeleverd, met daarin de bezwaren van Daniël van den Houve, de substituut-dijkgraaf van Delfland en zijn verzoek om opschorting in de zaak tegen de ambachtsbewaarders van Naaldwijk en Wateringen.

De hoogheemraden verklaren dat ter financiering van de kosten van het verwijden van de haven en het ophogen van de kademuur in Maassluis door de westambachten een lening is opgenomen van 3000 ponden bij Heijndrick Duijst van Voorhoudt te Den Haag. De rente hierover wordt afgekocht voor 150 ponden tegen 5% rente en is onbelast. Deze losrente van 150 ponden moet ieder jaar op 9 mei betaald worden door de hoogheemraden en wordt verhaald op de westambachten.

Het Hof van Holland heeft de bezwaren gezien die zijn ingediend door dijkgraaf Aelbrecht Storm van Wena tegen een vonnis, waarbij ook de hoogheemraden zich hebben aangesloten, ter bescherming en verdediging van hun rechten. Nu treden zij op als appellanten met betrekking tot een beschikking van het hof van 23 november 1601, de zogenaamde reauditie, waarbij de dijkgraaf en hoogheemraden optreden als eisers. De plaatsvervangend baljuw van Vlaardingen, Niclaes van Stockum, de eiser van de besloten brief en het vonnis, is nu de partij tegen wie geëist wordt en tegen wie het beroep is aangespannen. Het beroep wordt door het hof ontvankelijk verklaard.

Het Hof van Holland heeft de bezwaren gezien die Daniël vander Houff, plaatsvervanger van de baljuw-dijkgraaf, heeft ingediend naar aanleiding van de clausule van surséance die het hof op 27 april 1584 verleende aan de ambachtsbewaarders van Naaldwijk en Wateringen, die optraden namens de inwoners en buren van die twee ambachten. Het hof besluit tot intrekking van de clausule in en veroordeelt de ambachtsbewaarders tot betaling van de proceskosten die door het hof nog nader bepaald worden.

De hoogheemraden verklaren dat ter financiering van de kosten van het verwijden van de haven en het ophogen van de kademuur in Maassluis door de westambachten een lening is opgenomen van 2000 ponden bij het Oudemannenhuis te Alkmaar. De rente hierover wordt afgekocht voor 100 ponden tegen 5% rente en is onbelast. De losrente van 100 ponden moet ieder jaar op 25 mei betaald worden door de hoogheemraden en wordt verhaald op de westambachten.

De Staten van Holland hebben kennis genomen van het breedvoerige rapport van de commissarissen van de Staten over de geschillen tussen het college van dijkgraaf en hoogheemraden en het college van hoofdingelanden naar aanleiding van een besluit van een commissie van de Staten van 28 maart dit jaar. Na overweging of de zaak voor de gewone rechter gebracht moest worden of de beslissing overgelaten zou worden aan de Staten en in overeenstemming met het besluit van de Staten van de commissie van 26 juli ditzelfde jaar de beide colleges van Delfland op dezelfde lijn te krijgen of om in geval van enige meningsverschillen absolute onderwerping op te leggen. Dit is niet gelukt. Op advies van de commissarissen hebben de Staten besloten dat er voortaan twee penningmeesters worden aangesteld in Delfland. Een voor de westambachten en een voor de oostambachten, na nominatie van drie personen door de ambachtsbewaarders van de betreffende ambachten. Nu wordt voor de westambachten Pieter Soetens als penningmeester aangesteld, en voor de oostambachten Gerard van Assendelft. De eerstgenoemde vervult het ambt in opdracht van de hoogheemraden, de tweede in opdracht van de hoofdingelanden. Als de functie van penningmeester vacant wordt, zullen de ambachtsbewaarders van het betreffende district drie personen voordragen en wordt het ambt vervuld in opdracht van het andere college dat de voormalige penningmeester niet de opdracht had verstrekt. Zo zal de opvolger van Soetens benoemd worden in opdracht van hoofdingelanden en de opvolger van Van Assendelft door de hoogheemraden. De gekozen penningmeester legt de eed af tegenover de hoogheemraden of tegenover de hoofdingelanden die hem hebben gekozen, waarbij de nieuwe penningmeester voldoende borg stelt. Alle besluiten met betrekking tot Delfland blijven gehandhaafd, vooral het reglement van de Staten van 12 januari 1591, tenzij die bij dit besluit expliciet gewijzigd wordt. Zie verder PDF-bestand.

De penningmeester van de oost- en westambachten, Adriaen van Kerckhoven, en zijn zoon Adam hebben aan de hoogheemraden verzocht het penningmeesterschap over te dragen aan Cornelis Michielsz. Soetens. De hoogheemraden hebben besloten dat verzoek in te willigen. Soetens wordt door de hoogheemraden benoemd tot penningmeester op voorwaarde dat hij voldoende borg zal stellen en ieder jaar rekening overlegd aan hen. Soetens heeft de eed afgelegt ten overstaan van de heer van Goudriaen.

De hoogheemraden van Delfland verklaren dat ter bekostiging van de gemeenlandswerken en aflossing van schulden van de westambachten de penningmeester van hoogheemraad Johan van Roon 3000 gulden geleend hebben. Deze wordt jaarlijks terugbetaald in de vorm van een losrente van 150 gulden. De hoogheemraden beloven erop toe te zien dat de aflossing ieder jaar op 5 juli zal worden gedaan door de penningmeester aan Van Roon. Het is mogelijk het bedrag ineens af te lossen, volgens de geldwaarde van dat moment, met verrekening van de waardevermindering die in de loop der tijd is opgetreden, op voorwaarde dat de houder van de losrente hiervan maanden van tevoren op de hoogte wordt gesteld. Het is niet toegestaan om van de terugbetaling iets af te doen, ondanks eventuele bepalingen waar de schuldenaar zich rechtens op zou kunnen beroepen. Alle goederen, inkomsten en omslagen van de westambachten worden door de hoogheemraden als onderpand gesteld.

De Hoge Raad van Holland heeft bepaald naar aanleiding van het verzoekschrift van de dijkgraaf van Delfland, met de hoogheemraden als gevoegden, dat zij als enigen de bevoegdheid hebben om keuren uit te vaardigen op de Maasdijk en de overtreders van die keuren te bestraffen. Zij hebben hiertoe in het verleden privileges verkregen. Ter uitvoering van die bevoegdheid is het noodzakelijk dat zij de volle medewerking krijgen van de lokale autoriteiten, onder ander door beschikbaarstelling van gevangenissen. Zo hebben zij ook de bevoegdheid gekregen om keuren uit te vaardigen op het schutten van dieren op de Maasdijk, waarbij de geschutte dieren naar de schutskooi gebracht moeten worden in het desbetreffende ambacht. Het geval heeft zich voorgedaan dat Dirck Jacobsz. inde Salm te Vlaardingen de bevoegdheid heeft gekregen om op de Maasdijk twee paarden te schutten die toebehoren aan Pieter Engelssen, wonende aan de Kethelweg in Vlaardinger-Ambacht. Engelssen heeft daarop dreigende taal uitgesproken tegenover de schutter. Cornelis Lenaertsz. heeft daarop gedreigd de schutskooi open te breken. De schutter heeft daarop assistentie gevraagd bij een ambtenaar van de baljuw, zijnde de substituut-baljuw ofwel de schout van Vlaardingen. De geschutte paarden zijn toen in bewaring overgedragen aan de plaatsvervangend baljuw. De schutter heeft de dijkgraaf hiervan verslag uitgebracht. De dijkgraaf was van plan om Engelssen te dagvaarden voor de hoogheemraden op een buitengewone rechtzitting, omdat er op korte termijn geen reguliere rechtdag gehouden werd. Uiteindelijk heeft de dijkgraaf, mede op aandringen van zijn vrouw besloten tot de reguliere rechtzitting te wachten. Engelssen heeft de dijkgraaf gezworen door middel van handtasting dat hij dan voor de hoogheemraden zou verschijnen. De plaatsvervangend baljuw weigerde Engelssen te laten vervolgen omdat dergelijke overtredingen onder zijn jurisdictie zouden vallen. Zie verder PDF-bestand onder 'Transcriptie'.

Ten overstaan van de schepenen van Delft stelt Willem van Assendelft zich voor een bedrag van 6000 carolusgulden borg voor zijn zoon Gerard, die op 12 januari 1591 door de Staten van Holland is benoemd tot penningmeester van de oostambachten. De penningmeester moet dat bedrag aan inkomsten afdragen aan Delfland. Tevens belooft hij het bedrag aan zijn vader terug te betalen.

De hoogheemraden verklaren dat ter financiering van de kosten van het verwijden van de haven en het ophogen van de kademuur in Maassluis door de westambachten een lening is opgenomen van 1000 ponden bij Adrijana van Scaghen tegen 5% rente. De rente hierover wordt afgekocht voor 50 ponden tegen 6¼% rente en is onbelast. De losrente van 100 ponden moet ieder jaar op 10 maart betaald worden door de hoogheemraden en wordt verhaald op de westambachten.

De Hoge Raad van Holland heeft van de dijkgraaf en hoogheemraden een verzoek ontvangen dat gericht is tegen de plaatsvervangend baljuw van Vlaardingen. De Hoge Raad staat het toe om het verzoek ter behandeling in te dienen op de eerstvolgende rechtdag.

Ten overstaan van de schepenen van Delft stelt Adriaen Boogaert zich medeschuldenaar en borg voor een bedrag van 6000 carolusgulden voor zijn zoon Adriaen ten behoeve van de uitoefening van het penningmeesterschap van de oostambachten door laatstgenoemde. Als zijnde medeschuldenaar doet de borg afstand van het recht om te eisen dat de kosten eerst worden verhaald op de schuldenaar en daarna pas op de borg. De penningmeester belooft zijn borg te vrijwaren van schuld.

De schout en schepenen van Maasland getuigen dat voor hen is verschenen Jan Vrancken van Velden om te verklaren dat hij aan het gemeenland van Delfland heeft verkocht en overgedragen een huis met erf aan de Maasdijk. Het erf is eertijds met toestemming afgegraven. De meest recente vergunning daarvoor dateert van 19 mei 1641 en wijst de koper erop zich aan de voorschriften in deze vergunning te houden. De verkoper belooft dat het gekochte vrij is van schulden en gevrijwaard is, onder garantstelling van zijn eigen persoon en goederen. De koper verklaart dat hij de koopsom van 650 gulden contant heeft ontvangen. Hij doet afstand van alle aan het verkochte huis en erf verbonden rechten en aanspraken.

Notaris Nicolaus Fabius heeft op verzoek van de hoogheemraden Cornelis Cruesinck en Jan de Heuyter, tevens schout van Delft, opgeroepen Cornelis Aertsz. van der Hooge te Delft om hem in kennis te stellen van de uitspraak van de Grote Raad van Mechelen, waarvan de letterlijke inhoud in een nieuwe akte werd opgenomen. De notaris verklaart Van der Hooge opgeroepen te hebben en hem te hebben gevraagd of hij een authentiek afschrift van de akte wilde die hij hem had voorgelezen. Hij zei dat hij die niet hoefde te hebben. Op verzoek van de genoemde twee hoogheemraden heeft de notaris hiervan een akte opgemaakt.

De dijkgraaf van Delfland, de gedaagde in het proces voor de Hoge Raad, heeft een declaratie ingediend bij de Hoge Raad voor de ambachtsbewaarders van Naaldwijk en Wateringen die het beroep hadden ingesteld in de zaak waar het het Hof van Holland geen vonnis over uit had gesproken. Na aftrek van de kosten van de appellanten, worden de kosten vastgesteld op 22 ponden 6 schellingen, waarbij de kosten van de uitvoering van het vonnis niet zijn inbegrepen.
De ambachtsbewaarders van Naaldwijk en Wateringen hebben ieder de helft betaald, te weten elf ponden, drie penningen.

De Hoge Raad van Holland geeft opdracht aan de deurwaarder om uitvoering te geven aan de akte van taxatie van proceskosten van de Hoge Raad betreffende het proces tussen de dijkgraaf enerzijds en de ambachtsbewaarders van Naaldwijk en Wateringen met de gravin van Arenberge anderzijds. De deurwaarder krijgt toestemming bij de invordering daarvan zijn salaris in te houden. De betrokkenen worden opgedragen om hun medewerking te verlenen aan de deurwaarder om uitvoering te geven aan deze akte.

Prins Maurits van Oranje Nassau en het Hof van Holland geven opdracht aan de deurwaarder tot uitvoering van het taxatierapport dat door de dijkgraaf is ingediend en door het hof is opgesteld op 31 juli. De deurwaarder wordt gemachtigd om de opdracht volgens de regels uit te voeren. De betrokkenen worden opgedragen de autoriteit van de deurwaarder te erkennen.