Het A.M. de Jong-museum is gevestigd in het A.M. de Jong-huis en is opgericht in 1974. Dit museum is een eerbetoon aan de in Nieuw-Vossemeer geboren schrijver A.M. de Jong (1888-1943). Deze schrijver is vooral bekend geworden door zijn streekroman Merijntje Gijzen. Deze streekroman is verfilmd. Ook is er een gelijknamige Tv-serie van gemaakt.
In het museum wordt niet alleen aandacht besteed aan A.M. de Jong. U maakt ook kennis met zijn tijdgenoten, het leven op het platteland en de geschiedenis van zijn geboorteplaats. In het museum ziet u ook het winkeltje van Timmermans en een café-inrichting van het voormalig café "De Congo".
Heemkundekring Ambachtsheerlijkheid Nieuw-Vossemeer houdt zich bezig met het verleden van het dorp Nieuw-Vossemeer, en de buurtschappen Heensemolen, Notendaal, met de polders eromheen.
In het A.M. de Jong museum, dat beheerd wordt door de heemkundekring, wordt elk jaar een thema-tentoonstelling ingericht, waarbij te zien is, hoe de geschiedenis van Nieuw-Vossemeer met zijn buurtschappen en de polders in de loop der eeuwen is verlopen. In het voor en najaar worden een aantal lezingen georganiseerd voor de leden van de vereniging. Ook elk jaar is er een excursie naar musea en of opmerkelijke/bijzondere gebouwen in de regio. Email: heemkundenieuwvossemeer@home.nl

Het AAMU Museum voor hedendaagse Aboriginal kunst is een voormalig Nederlands museum in Utrecht. Het was als enig museum in Europa geheel gewijd aan kunstwerken van Aboriginals, de oorspronkelijke bevolking van Australië. Tussen 2001 en 2017 toonde het naast een vaste collectie steeds wisselende tentoonstellingen.
De museumcollectie, uniek voor Nederland en Europa en bestaande uit zo'n 800 werken, werd officieel overgedragen aan het Nationaal Museum van Wereldculturen (Tropenmuseum, Afrika Museum en Museum Volkenkunde).

AMVB: verzamelpunt en kenniscentrum over de Nederlandstalige aanwezigheid in de hoofdstad.
Het AMVB verzekert de verwerving, het beheer, het onderzoek en de valorisatie van archieven en collecties van de Nederlandstalige Brusselse erfgoedgemeenschappen
De bibliotheekcollectie van het AMVB is een referentiecollectie over de geschiedenis van Brussel en haar Nederlandstalige gemeenschap, vanaf 1795 tot het heden. Deze collectie vormt een ideaal aanknopingspunt voor iedereen die geïnteresseerd is in het Nederlandstalige leven in Brussel van vroeger tot nu. Hier kom je meer te weten over de evolutie van de taalverhoudingen binnen de Belgische hoofdstad en de rol die de Vlaamse Beweging daarin heeft gespeeld. Ook het Brusselse cultuur- en verenigingsleven, met een grote nadruk op het (amateur)toneel, wordt uitgebreid in deze collectie vertegenwoordigd.
Deze collectie is op te delen in een boeken- en een tijdschriftencollectie. Met bijna 30.000 titels vormen de boeken het grootste onderdeel van de bibliotheekcollectie. Naast monografieën en wetenschappelijke studies ook naslagwerken, brochures, overdrukken, jaarboeken, romans, poëziebundels, gidsen, catalogi, toneelteksten, partituren en huldeboeken. Deze collectie is voornamelijk opgebouwd om te dienen als onderzoeks- en referentiecollectie over de geschiedenis van de Nederlandstalige Brusselaars.
Naast de boeken ook bijna 3.500 tijdschrifttitels. Het gaat voornamelijk om tijdschriften die zijn of worden uitgegeven door onze archiefvormers en erfgoedgemeenschap, aangevuld met titels die handelen over Brussel en de Vlaamse Beweging in het algemeen. De tijdschriftencollectie weerspiegelt en documenteert de activiteiten van de Nederlandstalige gemeenschap in Brussel, zowel vroeger als nu. Het zwaartepunt van deze deelcollectie ligt in de twintigste en eenentwintigste eeuw, maar we bewaren ook een beduidend aantal tijdschriften uit de negentiende eeuw. Daarnaast ook kranten en andere periodieken.

Na ruim 30 jaar verzamelen is een collectie wit en creme-kleurig aardewerk uitgegroeid tot 1 van de grootste collecties van ons land. Van ± 1850 tot 1964 is het zeer bekende Sphinx-aardewerk geproduceerd in Maastricht. Behalve een expositieruimte is er ook een verkoopruimte.
Op verzoek worden ook lezingen gegeven.

Het Abel Tasman museum is in de eerste plaats een informatiebron over de bekende zeevaarder Abel Janszoon Tasman (1603-1659), geboren in het kleine Groninger dorpje Lutjegast.
Daarnaaast is er aandacht voor de werkgever van Abel Tasman, de Verenigde Oostindische Compagnie (de 'VOC'), Nederlands "eerste grote multinational" die vooral in de 17e eeuw ("de gouden eeuw") zorgde voor 's lands grote welvaart.
Ook zijn in het museum de sporen te zien van hedendaagse betrekkingen met landen overzee waar de naam Abel Tasman een historische betekenis heeft gekregen, zoals Tasmanië (Australië) en Nieuw-Zeeland.
De museum collectie bestaat deels uit (zee-)kaarten en boeken. In de bibliotheek wordt beoogd de complete Nederlandstalige Tasman-verzameling te onderhouden, maar ook op internationaal gebied wordt verzameld wat mogelijk is. Het meest bijzondere exemplaar is een oude replica van Tasman's scheepsjournaal uit 1642-1643.
Er zijn prachtig gedetailleerde modellen te zien van de Heemskerck en de Zeehaen, naast navigatie-instrumenten en gebruiksvoorwerpen. Ook Tasmans trouwakte uit Amsterdam en zijn testament uit Batavia (Indonesië) zijn in het museum te vinden.
Belangrijk is het aspect 'ontmoeting', met de verschillende volkeren die Tasman onderweg tegen kwam. Hout(snijwerk), mineralen, sierraden en kunst uit de door Tasman bezochte (ei)landen geven een internationaal tintje aan de collectie. Een voorbeeld van Maori-kunst is het Teko-Teko-beeldje, geschonken door de New Zealand International Police Association.