De speld met de tekst "Santa Elisabet Medan. Rumah Sakit"werd door de zusters in Medan gedragen.

Het huis was een bejaardenhuis van de congregatie in Gilze.

Het kommetje zonder oor werd met twee handen vastgehouden en in de refter gebruikt om koffie of thee te drinken.

Beker met initialen van het St. Elisabeth Ziekenhuis en een doek met de tekst "E.Z. 1963 tandenglasdoek".

De kleine schaaltjes werden gebruikt voor het nagerecht of fruit, de grotere voor het hoofdgerecht.

Het insigne voor de bejaardenzorg behoorde toe aan zuster Cassiana van der Kwartel (1909-1999), achterop staat "V47". Het E.H.B.O.-speldje behoorde toe aan zuster Sepiëntia. Alle drie de insignes kunnen met een speld op de achterzijde op kleding worden aangebracht.

Het teken van de Reformen van Limburg is een kruis waaraan twee gesels hangen met daarachter gekruist een lans en rietstok met spons. Tot 1961 werd het teken geborduurd op de scapulier gedragen. Daarna werden er zilveren medailles gemaakt met het teken, die op een houten kruis met zilveren achterkant werden gezet. Toen de zusters in 1969 burgerkleding gingen dragen werden er hangertjes of speldjes van de medailles gemaakt.

De zandlopers hebben een metalen omhulsel met clip en oogje om het ergens aan te bevestigen. De ene zandloper geeft een kwart minuut aan, de andere een halve minuut.

Op het bordje werden de namen aangegeven van de zusters die dienst hadden tijdens het officie in de kapel: voorgangster, schriftlezing, organiste en psalmiste. Linksboven werd het nummer van het liturgische weekschema aangegeven.

Bij het koorgebed werd met het fluitje de toonhoogte aangegeven.

Betrekking hebbende op haar werkzaamheden voor verschillende organisaties, zoals het St. Ignatius ziekenhuis te Breda, de Katholieke Jeugdbeweging voor Meisjes en de Lourdes-bedevaarten van de Katholieke Arbeidersbeweging.

Dit gehoorapparaat bestaat uit drie delen die inschuifbaar zijn en werd gebruikt door de oudere zusters.

Aangeboden door de Provinciale Noord-Brabantse Kruisvereniging. Het verbeeld een esdoornblad, symbool van veiligheid en bescherming. Zuster Johanna (1921-2005) was o.a. wijkverpleegkundige.

Op de tegel staat het devies van de congregatie en een afbeelding van dit devies: "ik was ziek en gij hebt mij bezocht” (Mt. 25,36). Tevens is de naam van de zuster aan wie het geschonken is vermeld, met datum van schenking. De tegel is uitgegeven door R.S.E (Rumah Sakit Santa Elisabet) Medan. De ene tegel is voor zuster Laura Oosterveer, de andere tegel is voor zuster Rainildis Kortekaas.

Vermoedelijk geschonken door vervaardiger aan zuster Pauline Molenkamp (1917-1993).

De verzameling omvat o.a. een Camilluskruisje, een Godspenning, het Tauteken en medailles met afbeeldingen van St. Benedictus, H. Franciscus, H. Gerardus Majella, H. Jozef, H. Maria, H. Theresia van het kindje Jezus, verschillende pausen.

De nummers zaten in een bakje behorend bij een bord met de namen van overleden zusters. Je bad voor de zuster wier nummer je getrokken had. Op het bord stond het motto "Heden wij, morgen gij". Het bord hing in de refter en is tot ongeveer 1960 gebruikt. Bij de verhuizing is het zoekgeraakt.

Wanneer een zuster geprofest werd stuurde ze kaartjes naar familie en bekenden. Dit embleem van Jezus die een leproos geneest, werd op het kaartje gedrukt. Het embleem werd ook gebruikt op boekjes van de congregatie.

van de Franciscanessen van de H. Elisabeth. Stempels van de Meerten Verhoffstraat 10 en een zegelstempel.

Op het middenpaneel zijn 2 engelen, de tekst "surget in gloria" en een ossenjuk met lelies en doornen geschilderd. Op het rechterpaneel is de H. Franciscus met stigmata afgebeeld. Het linkerpaneel laat Franciscus zien die een leproos ondersteunt. De bloemvormige reliekhouder kan uit de drieluik genomen worden .

Alle groepen hadden een tafelbel die voor en na de maaltijd gebruikt werd en ook wanneer de zusters om aandacht gevraagd werden .

De doofpot werd gebruikt in de sacristie van de kapel te Breda.

Met tekst "Sta. Elisabeth ora pro nobis".