1980 - 1981.
In de jaren 1980 en 1981 is er sprake van een groei van het aantal werkzaamheden binnen de verschillende taakgebieden van de Gemeentelijke Sociale Dienst (GSD) in Groningen. Deze groei leidt echter ook tot kritiek (zowel intern als extern) op het functioneren van de dienst. Om de groei van werkzaamheden beheersbaar te krijgen wordt het jaarplan Plan 80 opgesteld. Dit was een plan met als doelstelling het verbeteren van de dienstverlening. Het moest efficiënter en effectiever. Plan 1980 heeft echter niet het gewenste effect.
Begin 1981 wordt intern binnen de GSD de zelfstandige afdeling Interne Zaken opgestart. Deze afdeling behelst de secties archief (voorheen onderdeel van de administratie) en de sectie Algemene Zaken. In december 1981 wordt een aantal besluiten genomen met betrekking tot de organisatie en huisvesting van de dienst. Er wordt nieuwbouw gepland, maar dit project gaat niet door wegens enerzijds bezwaar uit de buurt en anderzijds de verslechterde financiële positie van de gemeente.

1982.
1982 is wederom geen rustig jaar voor de GSD. Om de problemen beheersbaar te krijgen worden in samenwerking met het CEVAN (Centrum voor Automatisering Noord Nederland) de Klanten Dossierregistratie en Gedistribueerde Gegevensverwerking (GGV) geautomatiseerd. In juli 1982 legt de directeur wegens gezondheidsproblemen zijn functie neer. Het college van B&W Groningen benoemt een steungroep met daarin de plaatsvervangende directeur.

1983.
In 1983 is er sprake van een stijging in de vraag naar uitkeringen. Daarnaast krijgt de dienst te maken met wijzigingen in de wet en regelgeving en bezuinigingen van het rijk en de gemeente. In mei 1983 gaat het Bureau Automatisering van start met drie personen. Dit bureau houdt zich bezig met het beheer van apparatuur, applicaties en bestanden, overleg op het gebied van automatisering met interne en externe bureaus en het ontwikkelen van een automatiseringsbeleid op lange termijn.
Er wordt besloten om de voormalige kledingfabriek Levi aan de W.A. Scholtenstraat 10-12 te verbouwen tot een voor de dienst geschikt kantoor. In juni 1983 verhuist de dienst van het pand aan de Radesingel 30 naar de W.A. Scholtenstraat. De verhuizing neemt drie dagen in beslag en deze dagen is de dienst onbereikbaar. Aan de Radesingel is nog wel een noodopvang aanwezig. De officiële opening van het nieuwe kantoor vindt plaats op 8 september 1983, in het bijzijn van staatssecretaris De Graaf.
In september 1983 wordt door het college van B&W een notitie opgesteld “De gemeentelijke sociale dienst, waar naar toe?” (inventarisnummer 45). Deze notitie behelst een stappenplan van vijf jaar waarin beheersing van de bedrijfsprocessen en de bedrijfsvoering centraal staan.

1984.
In 1984 is er nog steeds sprake van een toenemend aantal aanvragen voor een uitkering. Ook het aantal heronderzoeken neemt toe. Dit tegen de achtergrond dat ook in 1984 de wet en regelgeving worden gewijzigd in het kader van bezuinigingen. De dienst versoepelt de sollicitatieplicht voor haar cliënten maar dreigt in 1985 hiervoor weer te worden teruggefloten.

1985.
In 1985 wordt een pas op de plaats gemaakt met de reorganisatie. Alle aandacht gaat uit naar de invoering van nieuwe kabinetsmaatregelen. In de tweede helft van 1985 wordt de draad weer opgepakt met de notitie. De ontwikkelingen en verbeteringen uit de notitie worden afgerond met het beoogde resultaat.

1986.
In 1986 stijgt het aantal aanvragen voor uitkeringen niet meer. Het aantal cliënten bedraagt circa 20.000 mensen. In juni 1986 is er een gemeentelijke herstructurering. Waar eerst de behandeling van de verstrekking van uitkeringen, de werkgelegenheidsprojecten en verstrekking van volkskrediet werden uitgevoerd door drie spelers (namelijk de GSD, de secretarie Werkgelegenheidsprojecten en de Kredietbank) worden deze beleidsspeerpunten nu gebundeld in één dienst: de Dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheidsprojecten.