In de eerste aandeelhoudersvergadering van 17 september 1925 werd meegedeeld dat het in Groot-Brittannië aangekochte schip van de vennootschap, de stoomtrawler Amplitudo kort tevoren in de haven van IJmuiden was binnengelopen. De Amplitudo (IJM 58) heeft van 1925 tot 1928 voor 'Neerlandia II' gevaren. Tijdens een hevige noordwester storm is zij eind november 1928 op de Noordzee vergaan, met tien bemanningsleden aan boord. De vennootschap zag zich toen voor de vraag gesteld of zij het nauwelijks winstgevende bedrijf zou voortzetten. In de aandeelhoudersvergadering van 4 maart 1929 werd besloten om toch een nieuwe stoomtrawler aan te kopen en ook om een kustboot aan te schaffen. Voor de exploitatie van dit tweede vaartuig werd een nieuwe vennootschap, de N.V. Visscherij Maatschappij 'Neerlandia III' opgericht. In april 1929 werd in Aberdeen de in 1908 gebouwde trawler Aboyne aangekocht, die als Libra (IJM 98) vanaf het najaar van 1929 voor 'Neerlandia II' voer.

De Libra heeft van 1929 tot 1940 talloze reizen gemaakt. Tijdens de Duitse inval, op 10 mei 1940, bevond het schip zich op zee. Op last van de Nederlandse regering begaf de Libra zich, evenals een aantal andere Nederlandse vissersschepen, naar Aberdeen. De vennootschap ontving hiervan in mei 1940 bericht maar vernam daarna niets meer over het lot van het schip en zijn bemanning. De eerste drie oorlogsjaren kwamen de aandeelhouders nog wel bijeen voor hun jaarlijkse vergadering, maar in 1944 en 1945 werd hiervan afgezien. Op 9 mei 1946 vergaderden de aandeelhouders voor het eerst weer. Over de Libra kon de vennootschap toen nog niet beschikken. Het schip had dienst gedaan als wachtschip en mijnenveger en moest verbouwd worden tot vissersvaartuig voordat het aan de vennootschap zou kunnen worden teruggeven. Uiteindelijk was de Libra in februari 1948 weer beschikbaar voor de visvangst. In 1948 maakte het schip 20 reizen en vervolgens in 1949 nog eens 3 reizen. Begin februari 1949 was de visprijs echter sterk gedaald en in maart 1949 besloot de vennootschap de Libra op te leggen. De verwachting werd toen uitgesproken dat het gezien de slechte conjunctuur en de ouderdom van het schip zeer onwaarschijnlijk was dat zij ooit nog zou uitvaren. In 1951 werd eerst de in 1946 aangekochte stoomketel en vervolgens de Libra zelf verkocht.