Gelet op artikel 15, lid 1, onder a van de Archiefwet 1995 is de openbaarheid van deze dossiers beperkt in het kader van de eerbiediging van de levenssfeer van de in de dossiers voorkomende personen. Volgens de Archiefwet 1995 adviseert de rijksarchivaris de zorgdrager over de inhoud van de beperkende bepalingen.
* De dossiers die betrekking hebben op nog levende personen zijn (pas) 75 jaar na vorming openbaar. Deze tijdsspanne is gekozen omdat de verwachting is dat de desbetreffende personen inmiddels overleden zijn. Wanneer de onderzoeker kan aantonen dat de persoon waarvan hij het dossier wil inzien overleden is dan kan er geen sprake meer zijn van aantasting van de persoonlijke levenssfeer en mag deze het dossier inzien hoewel dat wellicht jonger is dan 75 jaar. De onderzoeker hoeft hiervoor geen ontheffing aan te vragen bij de Rijksarchivaris maar overlegt de bewijzen aan de studiezaalbeambte.
* De onderzoekers richten hun verzoek om ontheffing van de beperkende bepalingen aan de Rijksarchivaris. Deze kan op grond van de volgende criteria ontheffing van de openbaarheidbeperking verlenen:
1. als de onderzoeker inzage vraagt in een dossier dat betrekking heeft op hemzelf;
2. als de onderzoeker kan aantonen dat de persoon in wiens dossier hij inzage wil hebben is overleden;
3. als de onderzoeker kan aangeven dat de gegevens van doorslaggevend belang zijn voor de voortgang van zijn onderzoek. In dat geval zullen de resultaten van het onderzoek geanonimiseerd openbaar moeten worden gemaakt. Bovendien krijgt de Rijksarchivaris inzage voordat het resultaat openbaar wordt gemaakt.
De Rijksarchivaris deelt zijn beslissing met redenen omkleed schriftelijk aan de onderzoeker mee.
Stukken uit dit archief mogen niet worden gekopieerd/gescand/gefotografeerd etc.