Ulestraten heeft, voordat het een zeldstandige heerlijkheid met schepenbank werd, tot het rechtsgebied van de hoofdbank Meerssen behoord. op 7 augustus 1626 werd het dorp Ulestraten met de gehuchten Moervelt (gedeeltelijk), Vlieck, Berchem, Waterval en Schitecoven (het gehucht Umcoven is in de akte niet vermeld), door de koning verpand aan Ernest graaf van Aspremont-Lynden als zelfstandige heerlijkheid met hoge-, middelbare en lage jurisdictie. Het werd toen onderbank van Meerssen. In de tijd dat Ulestraten met Bunde en Geulle dezelfde heren had (n.l. de Hoensbroeck's) vormde het met deze twee laatsten een jurisdictie (zie noot voor inv. no: 5714).
Het is niet bekend welke zaken voor deze schepenbank (gerecht) of voor die van Ulestraten werden behandeld. Deze laatste bleef nl. functioneren ook toen de drie genoemde banken gecombineerd waren. Voor de overdracht enz. van aan de proostdij Meerssen cijnsplichtige eigendommen stelde de proost te Ulestraten een proostschout en schepenen aan. Overdrachtregister van allodiale goederen te Ulestraten zijn niet aanwezig. Van de vonnissen door de schepenen van Ulestraten gewezen kon men in hoger beroep gaan naar het leenhof van het Land van Valkenburg. Daarmee was nog reformatie mogelijk bij de Raad van Brabant te Brussel en na 1661, toen Ulestraten Staats werd, bij de Raad te 's Gravenhage. Ulestraten had reeds voordat het in 1626 zelfstandig werd, een eigen collecteur waaruit men de conclusie kan trekken, dat het toen als onderdeel van de schepenbank Meerssen een eigen administratie had.
In 1795 had Ulestraten met de gehuchten Schitecoven, Moervelt, Klein- en Groot Berchem, Waterval en Humcoven 662 inwoners. De Rooms-Katholieke parochie is toegewijd aan de H. Catharina en in in 1802 afgescheiden van die van Meerssen. Zie verder de inleiding.
Zie ook het Archief van Geulle-Bunde en Ulestraten.