Bij raadsresolutie van 16 december 1833 nr. 6 stemde de raad toe in de oprichting van een weduwen- en wezenfonds voor stadsambtenaren. Een aantal stedelijke ambtenaren had er namelijk op aangedrongen om tot de oprichting van een dergelijk fonds over te gaan en men verlangde van de raad: 1- een jaarlijkse subsidie uit de gemeentekas en 2- de bepaling dat in het vervolg aan te stellen ambtenaren verplicht zouden zijn in het gedachte fonds deel te nemen. De raad had geen bedenkingen tegen de oprichting, doch wilde echter geen bijdrage verlenen, terwijl ze voorts niet ongenegen was, wanneer het reglement van het fonds haar goedkeuring mocht wegdragen, het in sub 2 vermelde te bepalen. Op 5 november 1834, besluit nr. 3, keurde de raad het reglement goed en stelde de deelname verplicht voor de voortaan nieuw te benoemen ambtenaren. Zij wilde echter niet voor het fonds instaan en geen verantwoordelijkheid dragen. Het fonds werd gerekend te zijn opgericht op 1 juli 1834. Het beheer berustte volgens artikel 8 van het reglement bij vijf directeuren die verplicht waren boek te houden. Diverse verzoeken van het bestuur van het fonds aan de raad gericht om subsidie, werden afwijzend beschikt. In 1876 besloot men echter, wegens ontevredenheid onder de deelnemers (vooral onder de ongehuwden) het fonds op te heffen. Bij raadsbesluit van 30 september 1876 nr. 4 bepaalde de raad dat de deelnemers konden voortgaan met betaling maar dan aan de gemeente, waardoor het recht op pensioen van gemeentewege werd geregeld (eerder was bij besluit van 5 augustus 1876 nr. 1 het tijdstip van opheffing gesteld op 31 december 1876). Deelnemers hiervoor konden zich opgeven, waardoor het recht op pensioen voor hun weduwen en wezen zou worden geregeld op de voorwaarden vervat in de verordening van 30 september 1876.

Het archief heeft een lengte van 0,65 meter en beslaat de periode 1834-1876. De eerdere toegang *  is in 2002 herzien en hiermee vervallen. Er gelden geen beperkingen t.a.v. de openbaarheid.