Op 4 december 1970 werden de archivalia van de remonstrantse gemeente te Groningen, voorzover zij niet meer van onmiddellijk belang waren voor de "lopende zaken", overgebracht naar het depot van het Rijksarchief in Groningen. De akte van bewaargeving bepaalt, dat de stukken jonger dan 50 jaar niet voor derden toegankelijk zijn zonder toestemming van de bewaargever. De ambtenaren van het Rijksarchief, bijgestaan door mevr. E. Huizinga, secretaresse der gemeente, troffen de archivalia her en der verspreid in het kerkgebouw aan.

Desondanks was het toch mogelijk om, juist aan de hand van verschillende reglementen, de orde in het archief goeddeels te herstellen. Ook werd nog een archiefje van een Commissie van de Remonstrantse Broederschap beschreven *  . Het spreekt voor zich, dat dit los staat van het eigenlijke archief.

Gelukkig heeft de archiefzorg sinds 1960 van de kerkeraad der gemeente aandacht gekregen. Artikel 14 van het reglement, dat in dat jaar werd vastgesteld, zegt, dat het college zorg moet dragen voor een goed beheer van het archief *  .

Reeds tijdens de inventarisatie in 1974 bleek, dat het archief verre van volledig was. Er waren weliswaar stukken vanaf de oprichting tot de overbrenging naar het rijksarchief, maar de hiaten waren veel en talrijk. Een brief van de rijksarchivaris aan de kerkeraad bleef zonder resultaat. Ook een brief van eind 1986, had geen succes. In één der vertrekken achter de kerkzaal stond echter een grote metalen (archief) kast, waarvan het rolluik sinds jaren gesloten was en de sleutel onvindbaar. In 1993 werd bij een opruim- en schoonmaakwoede het slot geforceerd. Het bleek dat de kast grotendeels gevuld was met archivalia en wel eveneens met stukken vanaf de oprichting tot in de jaren zeventig van deze eeuw. In ieder geval over dezelfde periode als de tot dan toe bekende stukken. De omvang van het aangetroffene overtrof verre dat van het tot dusver bekende. Aangevuld met de papieren die nog bij de diverse functionarissen thuis waren en zelfs met stukken die in 1986 aan het rijksarchief waren overgedragen als archivalia van het gasthuis was. Een lawine van papier was het resultaat. Na een zorgvuldige schoning bleef er ongeveer twee maal zoveel over als het reeds bestaande archief. Besloten werd om de indeling van de oude inventaris grotendeels aan te houden en deze uit te breiden. Vaak konden "nieuwe" stukken geborgen bij bestaande inv.nrs. zodat het aantal inv.nrs. niet evenredig toenam met de omvang van de toegevoegde archivalia. Ondanks de vele samenvoegingen is het aantal inv.nrs. toch toegenomen van 155 tot 439. Het verdient echter aanbeveling om vooral de ingekomen stukken en bepaalde financiële bescheiden van de laatste decennia tezijnertijd nog een keer te schonen zonder aan de opzet van de inventaris of de nummering iets te veranderen.

De eerste inventarisatie is destijds geschied door A. Medema. De door hem vervaardigde toegang verscheen in 1974. Deze werd tenslotte gewijzigd en aangevuld, wegens diverse aanwinsten door J. Meinema.