De voorloper van de Stichting Kunstzinnige Vorming Groningen, de School van Handenarbeid, was in 1892 gestart als Fabrieksschool Scholten (in de volksmond als "Snieschoule" bekend) voor de kinderen van de arbeiders van de industrieel Jan Evert Scholten. Om de jongens van de straat te houden en ze meteen iets nuttigs te leren kregen ze lessen in papier-, karton- en houtsnijden. Later werden ook groepen leerlingen van buiten de kring van het eigen fabriekspersoneel toegelaten. In 1894 vond er een bijscholingscursus voor onderwijzers plaats. In 1904 kwam de Vereniging tot Bevordering van het onderwijs in Handenarbeid tot stand in de provinciën Groningen, Friesland, Drenthe en Overijssel. In 1909 begon de subsidierelatie met de gemeente Groningen, de naam van de school werd in die periode gewijzigd in "School voor Handenarbeid en Huisvlijt". Naast de reeds bestaande bijscholingen voor onderwijzers werd in 1955 begonnen met een avondopleiding M.O.- Handenarbeid. Tot 1977 vervulde deze opleiding een heel belangrijke funktie in het opleiden van docenten voor het voortgezet onderwijs. In 1962 startte de School voor Handenarbeid met de opleiding Creatieve Handvaardigheid A en B. In 1965 werd er een dependance in Haren opgericht, in 1970 volgde een dependance in Bedum, in 1972 in Winsum en in de Trefkoel te Groningen en in 1974 in Winschoten. In 1977 kwam er een dependance in de gemeente Hefshuizen en in 1980 in Ten Boer tot stand. Reeds in de zestiger en zeventiger jaren begon de inhoudelijke orëntatie van de School te veranderen. De vrij eenzijdige, ambachtelijke en productgerichte oriëntatie werd steeds meer verlaten. Inhoudelijke kwaliteit werd de norm, zowel vanuit ambachtelijk, als vanuit kunstzinning en didactisch oogpunt.

De deelname aan de kindercursussen liep na 1981 terug, het aantal activiteiten voor volwassenen en de inhoudelijke differentiatie nam daartegen toe. Het aantal cursussen voor volwassenen dat in samenwerking met andere, vooral stedelijke organisaties, werd georganiseerd, groeide eveneens snel (Volksuniversiteit, Kursusplan voor mensen zonder werk, bejaardenorganisaties, Frascati, W.A.O.-sociëteiten e.a.). 1981/1982 was de periode van de oprichting van de afdeling Steunfunkties Kunstzinnige Vorming. In 1984 beleefde de School voor Handenarbeid een topjaar wat betreft het aantal cursusactiviteiten (ruim 400) en het aantal deelnemers (bijna 6000). Naast het hoofdgebouw in de Walstraat waren er dependances in de Trefkoel, het Dok en in Beijum. Verder waren er vestigingen in de gemeenten Haren, Bedum, Ten Boer, Winsum, Hefshuizen en Winschoten. Vanwege de bezuinigingen van de jaren tachtig werd de dependance in Winsum gesloten; in 1987 volgde Winschoten en in 1989 Bedum. De School zag rond 1980 wel in, dat de toekomst van creatieve/kunstzinnige vorming niet vanzelfsprekend was. Verbreding naar andere disciplines en verbreding van scholings- en vormingsgerichte activiteiten naar meer productgerichte activiteiten (de amateurkunst) werd een noodzaak. In 1986 startte het eerste programma van de Spot (centrum voor spel en theater). De oude, in 1904 opgerichte "Vereniging tot bevordering van het onderwijs in Handenarbeid in de provincie Groningen, Friesland en Drenthe", dekte de lading van het instituut niet meer. De Vereniging werd in 1986 ontbonden. De nieuw opgerichte Stichting Kunstzinnige Vorming Groningen zet de activiteiten vanuit een bredere doelstelling voort. De gebouwen van de SKVG werden ondergebracht in de Stichting School voor Handenarbeid.

De relatie met de georganiseerde amateurkunst werd gezocht door nauwe samenwerking met het pas opgerichte Steunpunt AK/KV. Toen het Steunpunt in 1986 werd opgeheven, nam de SKVG het initiatief een aantal functies voort te zetten in een vernieuwde vorm. Na overleg met diverse koepelorganisaties in de amateurkunsten werd in 1989 het Centrum voor Amateurkunst (CAK) opgericht. De SKVG en met daarin de School voor Handenarbeid en de Spot had rond 1988 met bezuinigingen te maken, maar de positie in het beleid werd versterkt. In het gemeentelijk en provinciaal beleid werd de SKVG een kernvoorziening. In 1991 erkende het Ministerie van Onderwijs en Wetenschap de SKVG als perifeer instituut in het kader van de onderwijsverzorging. Ook in breder verband van de SKVG had de School voor Handenarbeid nog steeds een belangrijke rol. Er startten een aantal beroepsgerichte opleidingen zoals Publiciteit en Presentatie, Handboekbinden en Edelsmeden. Grafische vormgeving met de computer en computeranimatie werd een onderdeel van het programma. Vanaf 1995 vond een nieuwe reorganisatie plaats en de stichting kreeg de naam Kunstencentrum Groningen.
De archiefbescheiden werden in 2006 overgebracht naar het RHC Groninger Archieven. De omvang van het archief is 1,50 meter en is openbaar.