Vanaf dat moment zaten EWG en de gemeentediensten samen om tafel om aan het project te werken. Inmiddels hadden de verenigingsleden veel kennis verzameld en dus gaven ze behoorlijk partij. Veel ideeën over de opzet en invulling van de wijk passeerden de revue en begin 1993 lag er een goed doordacht stedebouwkundig plan op tafel.
Op andere fronten was de vooruitgang niet zo voorspoedig. Met name de vraag hoe mensen met een laag inkomen onder dak gebracht konden worden, gaf hoofdbrekens. Bestaand beleid stond namelijk geen sociale woningbouw in 'uitleggebieden' als Kardinge toe. Bij de gemeente werd onderzocht of deze mensen met financiële foefjes en bijzondere hypotheekvormen toch een woning zouden kunnen kopen. Dit duurde eindeloos. Toen het rapport -bijgenaamd de 'Mahler-notitie'- tenslotte werd uitgebracht bleek echter dat het ontwikkelde 'Mahlermodel' voor de mensen met bijstandsinkomen zeker geen oplossing bood.
Het zag er dus naar uit dat er toch huurwoningen moesten komen, maar toen was al duidelijk geworden dat alleen woningbouwvereniging Gruno 'toegang' had tot dit gebied. En juist daar zag men het hele idee niet zo voor zich. Sowieso was sociale huur anno 1993 al bijna niet meer te bouwen met het budget dat er voor stond, zo was de boodschap. Laat staan als het ook nog ecologisch moest... i

Inmiddels had de vereniging ook contact gelegd met Kwobeo, een ideële projektontwikkelaar in Haarlem. Deze projectontwikkelaar leek kennelijk wèl in staat om voor lage inkomens te bouwen, want Kwobeo had al op verschillende plaatsen projecten in aanbouw waarin alle inkomensgroepen vertegenwoordigd waren. Daartoe was een alternatief financieringsmodel ontwikkeld, waarin kopen en huren op een bijzondere manier verweven waren. Het model stoelde daarnaast op een inkomensgerelateerde bijdrage in de woonlasten. Maar deze constructie was zo ingewikkeld -en de presentatie ervan zo ondoorzichtig- dat niemand bij de vereniging en de gemeente er helemaal wijs uit werd. Daardoor, en door de genoemde financiële solidariteit kreeg het model slechts beperkte bijval. i