Hoogstwaarschijnlijk is vrij kort na het uittreden van Jhr Mr W.H. de Savornin Lohman en medestanders uit de Anti-Revolutionaire kiesvereniging in 1894 te Groningen een Christelijk-Historische kiesvereniging opgericht. De stukken, die betrekking hebben op de eerste zes of zeven decennia uit het bestaan van deze kiesvereniging zijn evenwel verloren gegaaan. De oudste, overgebleven notulen dateren van 1966. In de jaren zestig van deze eeuw worstelden de Christelijk-Historischen met toenemende problemen. Er was regelmatig sprake van achterstallige contributies en tekorten, waardoor de kosten van de verkiezingspropaganda steeds moeilijker gedekt konden worden. De Christelijk-Historische Unie (CHU) sprak de jongeren steeds minder aan, terwijl sommige middenstanders uitweken naar meer rechtse partijen. Aan de roep om duidelijkheid in de politiek, die in die jaren opgeld deed, kon op de bemiddeling, verzoening en gematigdheid gerichte CHU niet of in te geringe mate voldoen. Daarbij bezorgde het opkomende forensisme de stedelijke kiesvereniging belangrijk ledenverlies en daarmee dalende inkomsten. Ook in de verkiezingsuitslagen weerspiegelden zich het verlies aan overtuigingskracht en het gemis aan aansprekende uitgangspunten en politieke leuzen.

Slechts een beperkt en vergrijzend gedeelte van de stadsbevolking wist nog bezieling op te brengen voor koningshuis, rechtsorde en Atlantisch bondgenootschap. In de partij won steeds meer de gedachte veld, dat het tij slechts door samenwerking van de christen-democratische partijen gekeerd kon worden. In 1973 werd Groningen de eerste stad in Nederland, waar de drie grote christelijke partijen een federatie aangingen. Het samengaan verliep overigens niet zonder spanningen. De CHU vreesde van tijd tot tijd door de veel straffer georganiseerde Anti-Revolutionaire Partij (ARP) overvleugeld te worden en wenste duidelijker dan sommige vooraanstaande leden van de ARP en dan de jongerenorganisatie van deze partij een kritische en gereserveerde houding te bewaren tegenover het in die jaren fungerende, linkse meerderheidscollege. Bij de verkiezing van een nieuwe voorzitter voor de federatie, het stedelijk Christen-Democratisch Appel (CDA), in 1975 traden deze verschillen van inzicht overduidelijk aan het licht. Met de fusie van de ARP, de CHU en de Katholieke Volkspartij (KVP) tot het CDA in 1980 kwam een einde aan het bestaan van de, vermoedelijk rond de eeuwwisseling opgerichte kiesvereniging.