De Studentenbuurt ligt in het noorden van de stad Groningen, pal achter het Noorderstation en omvat slechts enkele straten: de Studentenlaan, de Vindicatstaat, de Magna Pelestraat en de Flankeurspoort. Samen met de Concordiabuurt vormt het de Tuinwijk. In het hart van de buurt zijn op een driehoekig terrein de speeltuin en het buurthuis gesitueerd.

In de jaren vijftig en zestig richtten de buurtactiviteiten zich nog vooral op het speeltuinwerk en het jeugd- en jongerenwerk. Evenals in vele andere wijken en buurten gaven de plannen voor de renovatie van woningen sterke impulsen aan optreden en werkzaamheden van buurtgroeperingen. Kenmerkend bij deze gang van zaken was veelal, dat de activiteiten en dienstverlening van deze groeperingen vaak vooraf gingen aan (strakke) organisatievormen en formalisering van die vormen door het oprichten van verenigingen of stichtingen.

Bemoeienissen met de hoogte van de woninghuren, het onderhoud en met de uitvoering van de renovatie vergden in de jaren zeventig veruit de meeste aandacht en tijd van de Studentenbuurtgroeperingen (inv.nrs. 11 respectievelijk 12-18). Ook de verslagen en notulen weerspiegelen deze prioriteiten (inv.nrs. 1-17). Vanuit de buurt werd actie ondernomen, protest aangetekend en vergaderd met woningbouwvereniging, architecten, gemeente en rijksambtenaren. Het accent lag daarbij duidelijk op het gesproken woord, het overleg en eventueel de heftige discussie.

De correspondentie en het uitwisselen van stukken bleef beperkt en van zeer geringe omvang (inv.nr. 8). Ook de aandacht voor een hechtere en gereglementeerde organisatie van de buurtgroeperingen bleef aanvankelijk vrijwel achterwege (inv.nr. 9 en 10).

Pas toen de grootste spanningen en inspanningen rondom de renovatie achter de rug waren - de buurt wenste grotere woningen en lagere huren, terwijl de woningbouwvereniging de financiële haalbaarheid voor ogen hield en de gemeente sussend en bemiddelend optrad -, kwam tijd en energie vrij om in eigen huis orde op zaken te stellen. De tijd voor de 'opbouwwerker' brak aan. Een rechtspersoonlijkheid bezittende buurtvereniging zou 'de paraplu' kunnen zijn voor de diverse buurtgroepen of groeperingen, die zich bezighielden met huren, het beheer van het buurthuis, 'Het Badhuis' (inv.nr. 19), met de organisatie van activiteiten in dat buurthuis (inv.nr. 20), met sociaal-culturele en ontspanningsactiviteiten (inv.nr. 21) èn met jeugd- en jongerenwerk (inv.nr. 22). Deze actieve groepen zouden kunnen blijven bestaan als werkgroepen van de buurtvereniging. Deze late formalisering van de ontstane organisatievormen wijzigde nauwelijks iets aan de archiefvorming. De totstandkoming van de reglementering in de jaren 1981 en 1982 (inv.nr. 10) was slechts de bekrachtiging van de gegroeide verhoudingen tussen de diverse buurtgroeperingen.

Hoewel de archiefstukken bij de overbrenging dezelfde 'losse' of rommelige indruk maakten als de aanvankelijke organisatie van de buurtgroeperingen en het archief een korte periode beslaat (1972-1982), kan toch een tamelijk volledige indruk worden verkregen van de opzet de inspraak en betrokkenheid van bewoners en de uitvoering van een renovatieplan in de jaren zeventig. Ook voor de Studentenbuurt werd realisering van de renovatie niet bereikt zonder moeizame procedures, wrijvingen en spanningen, ongeduld en verzet en soms stennis en spiegelgevechten. Hoge verwachtingen mondden uit - een bekend verschijnsel in dat decennium - in aantijgingen en woede, vooral in de buurtkranten (inv.nr. 24) tot uitdrukking gebracht.

Waar informatie van strikt persoonlijk belang of omtrent persoonlijke omstandigheden niet werd aangetroffen, is er geen beperking aan de openbaarheid gesteld.