Op 19 april 1993 vond de oprichting plaats van de Stichting Ondersteuningsfonds Oud-Werknemers DAF. Dit natuurlijk als gevolg van het faillissement van DAF en de impact die dit in grote delen van de bevolking had, zowel binnen als buiten Eindhoven.
Veel werd er in het werk gesteld om ex-medewerkers van DAF aan ander werk te helpen, maar voor een groot aantal zou dit vergeefse moeite blijken.
Juist voor die groep werd een fonds in het leven geroepen om althans op financieel gebied de harde klappen op te vangen en dragelijk te maken.
De stichting stond onder voorzitterschap van de burgemeester van Eindhoven, R. Welschen. Het bepalen van de uitkering was een ingewikkelde rekensom en afhankelijk van vele factoren. Arbeidsverleden, leeftijd, te verwachten kansen op de arbeidsmarkt en dat alles in samenhang met de juridische eisen die vastzitten aan uitkeringen van diverse sociale wetten.
Om voor uitkering in aanmerking te komen dienden ex-medewerkers zich bij de Stichting te melden en een uitgebreide vragenlijst in te vullen.
Het fonds werd gevoed door bijdragen die werknemers van DAF in Eindhoven afstonden van hun salaris. Dit kan gezien worden als een moderne vorm van solidariteit met minder fortuinlijke ex-collega's. Daarnaast waren natuurlijk schenkingen en andere inkomsten zeer welkom.