De Gereformeerde kerken kennen drie soorten ambtsdragers: predikanten, ouderlingen en diakenen. Ouderlingen en predikanten vormen samen de smalle Kerkeraad voor de uitoefening van tucht, herderlijke zorg, lidmatenadministratie en toelating tot avondmaal en doop, met de diakenen vormen zij de brede Kerkeraad voor stoffelijke zaken, beroeping van predikanten, benoeming en kandidaatstelling van ambtsdragers. Diakenen vergaderen daarboven nog afzonderlijk als Diaconie voor de bedeling, tegenwoordig vooral maatschappelijke zorg en werelddiaconaat. Voor de uitvoering van bepaalde taken kan de Kerkeraad zich laten bijstaan door commissies, die geen deel van de Kerkeraad behoeven uit te maken. Wanneer het aantal ouderlingen en diakenen beperkt is, behoeft geen splitsing in smalle - brede Kerkeraad en Diaconie plaats te vinden. Het is opvallend dat de afgescheidenen, die klein, met vier ouderlingen en twee diakenen ongescheiden begonnen, ook later, toen de aantallen vergroot waren, als een college bleven optreden. De diakenen hadden wel de eigen specifieke taak, maar vergaderden niet afzonderlijk. Ook de stoffelijke zaken werden geheel door de Kerkeraad afgedaan, een Kerkeraad die bovendien nog van 1868 - 1894 als schoolbestuur fungeerde.

De dolerenden kenden een meer geavanceerde organisatie. Kerkeraad, Diaconie en tot 1898 lag de zorg voor stoffelijke zaken en het beheer van de goederen in handen van de Vereniging 'De kerkelijke kas', die in feite de rechtspersoon van de kerk was. Toen in 1903 de Gereformeerde kerken A en C zich verenigden, B was sinds 1896 zijn eigen weg gegaan, met een Kerkeraad, werd in grote trekken het organisatiemodel van de dolerenden gevolgd: Kerkeraad, in smal en breed verband vergaderend, Diaconie en Commissie van administratie en beheer. Vanaf 1927 vergaderden de ouderlingen, voorafgaand aan de smalle Kerke- raadsvergadering, sectiegewijs. In 1950 werd dit zodanig gewijzigd dat de smalle Kerkeraad de eerste donderdag van de maand in vier secties vergaderde, de tweede donderdag collegiaal *  . Na 1952 werden de vergaderingen van de smalle Kerkeraad beperkt ten gunste van een wat grotere zelfstandigheid van de secties, zonder dat dit grote invloed had op de totale organisatie.

Eerst in 1962 werd de structuur gewijzigd in afzonderlijke wijkraden en een Kerkeraad algemene zaken, maar die periode valt buiten het bestek van deze inventaris *  . Evangelisatie en zending, taken van de Kerkeraad, worden behartigd door afzonderlijke commissies. De Commissie van administratie en beheer draagt zorg voor de stoffelijke belangen namens de Kerkeraad: inning van vrijwillige bijdragen, beheer van onroerende goederen en financiële administratie. In bijzondere gevallen, bijvoorbeeld de bouw of restauratie van een kerk, de aanschaf van een orgel, kan de Kerkeraad besluiten ad hoc een speciale commissie in te stellen ter ontlasting van de werkzaamheden van de Commissie van beheer. Wel blijft deze zich intensief met die werkzaamheden bemoeien, levert doorgaans een groot deel van de leden en neemt na opheffing de taken en archief over.