Cornelis (roepnaam: Kees) Buddingh’ werd geboren te Dordrecht op 7 augustus 1918 en is daar overleden op 24 november 1985. Hij was de zoon van bouwkundig tekenaar Willem Alexander Buddingh’ (1890-1952) en Elizabeth Francisca Spoel (1879-1959). Hij trouwde op 25 januari 1950 met Christina (Stientje) van Vuren (1923). Uit dit huwelijk stammen Willem Alexander (Sacha) Buddingh’ (1954) en Wiebe Fechter Buddingh’ (1957).

C. Buddingh’ mag gerekend worden tot de meest populaire dichters van zijn generatie. Hij introduceerde het alledaagse taalgebruik in de poëzie en bracht deze onder een groot publiek. Buddingh’ voelde de literaire tijdgeest uitstekend aan of liep daarop vooruit. Zijn stem riep bij voorbaat een glimlach op, terwijl in zijn poëzie ernst en melancholie steeds vaker de boventoon voerden. Zijn oeuvre geldt als een belangrijke barometer van de naoorlogse literatuur in Nederland.

Kees Buddingh’ werd als eerste kind geboren in een typische ‘lower middle class’ straat, zoals hij de Riouwstraat later beschreef. Het gezin bestond verder uit zijn jongere broer Wim en zus Nienke. Er heerste een sfeer van harmonie en respect. Zijn vader werkte op het architectenbureau van Bilderbeek en Reus. De jonge Kees bezocht de lagere school, eerst in het Kasperspad, later in het Stek. In 1930 ging hij naar de HBS in het Oranjepark, waar hij in 1935 het examen HBS-A deed. Drie jaar later haalde hij zijn acte MO-A Engels in Den Haag. Al vanaf 1933 voetbalde hij bij D.F.C., waar hij uitgroeide tot een getalenteerd speler.
In 1938 werd hij opgeroepen voor militaire dienst. Na de opleiding voor reserveofficieren in Breda diende hij bij de regimenten wielrijders in Den Bosch en Apeldoorn. De mobilisatie bracht hij door in Gouda. Na de capitulatie keerde hij terug naar Dordrecht waar hij in de Openbare Leeszaal ging werken. In de eerste oorlogsjaren ontwikkelde zich zijn schrijverschap, daarin gestimuleerd door een kring van literaire vrienden: 'de Dordtse school'.