In 1930 werd door acht ondernemende inwoners van de gemeente Werkhoven de NV Werkhovense Autobusonderneming WABO opgericht. De WABO stelde zich tot doel het "exploiteren van autobusdiensten voor personen- zowel als goederenvervoer, het ondernemen van gezelschapsreizen in binnenland en buitenland en verder het handelen in benzine, olie, banden en andere automobielbenodigdheden". Het beginkapitaal bedroeg f. 15.000,-. In het daaropvolgende jaar 1931 werd een garage te Werkhoven gehuurd en werden 3 autobussen aangekocht. Vijf jaar later, in 1936 kocht de WABO de autobusonderneming van Antoon Jan Blom te Wijk bij Duurstede op voor f. 38.000,-. Daarmee kwam de WABO in het bezit van zes nieuwe autobussen en een professionele werkplaats annex garage. Bovendien verwierf de WABO de koncessies van de autobusdiensten op Utrecht en Amersfoort, voorheen in het bezit van Blom. Blom zelf trad tot 1 april 1936 in dienst van de WABO, teneinde de overgang van zijn Wijkse bedrijf te begeleiden. Daarmee was de Werkhovense WABO verhuisd naar Wijk bij Duurstede.

In verband met het likwidatiebesluit 1941 werd besloten om de NV per 1 januari 1941 te ontbinden en vervolgens over te gaan tot een Vennootschap van koophandel onder Firma per 28 februari 1942. In 1969 werd de rechtsvorm weer gewijzigd in NV, in 1972 tenslotte werd voor de Besloten Vennootschap gekozen. Het maatschappelijk kapitaal was intussen vermeerderd tot f. 300.000,-.

In de jaren '50 en '60 verging het de WABO zeer voorspoedig. Elk jaar kende weer een positief saldo en er was ruimte voor investeringen. In het begin van de jaren 50 werden de garage en werkplaats te Wijk bij Duurstede verbouwd en uitgebreid; in 1960 werd een garage te Werkhoven gebouwd. Het aantal autobussen nam toe van 4 bussen in 1941 naar 20 in 1969.

De krisis van de jaren '70 was ook bij de WABO nadrukkelijk voelbaar. In 1975 is de WABO gedwongen om een deel van haar onroerend grondbezit van de hand te doen om de exploitatietekorten te dekken. Het aantal autobussen moet op last van het ministerie van verkeer en waterstaat worden ingekrompen naar 16 bussen in 1980. Datzelfde ministerie trachtte in 1981 de WABO van de dreigende ondergang te redden door de rijkssubsidie voor dat jaar nogmaals te verhogen tot liefst f. 1.492.000,-, maar ook dat mocht niet meer baten. De terugval was niet meer te stuiten en per 1 oktober 1981 draaide het ministerie de subsidiekraan dicht. In 1982 verloor de WABO haar zelfstandigheid en ging zij op in de grote vervoersonderneming Centraal Nederland.