Het archief van de Armenraad/Sociale raad is in 1975 door de documentalist van de Stedelijke Stichting Welszijnsbevordering Utrecht, de heer P. Soetens, geschoond en in door middel van een plaatsingslijst toegankelijk gemaakt. Het archief, bestaande uit het archief van de Armenraad (Sociale Raad), met de bijbehorende commissie- en secretariaatsarchieven, is in 1976 aan de Gemeentelijke Archiefdienst overgedragen.

De bij de Stichting Stedelijke Welzijnsbevordering (SSW) berustende cliëntenregistratie van de commissie onderhoudsplicht is niet tegelijkertijd met het archief van de Armenraad aan de Gemeentelijke Archiefdienst overgedragen. Het eerste contact tussen de SSW en de Gemeentelijke Archiefdienst over deze stukken dateert uit 1977. Het standpunt van de Archiefdienst was destijds dat de stukken voor vernietiging in aanmerking zouden komen, nadat hierin wetenschappelijk historisch onderzoek in zou zijn verricht. Het gaat immers uitsluitend om privacygevoelige persoonsgegevens. Aangezien er in de jaren daarna geen feitelijk verzoek werd gedaan voor een dergelijk onderzoek, liet de SSW in 1981 aan het Gemeentearchief weten dat wat haar betreft de stukken vernietigd konden worden, tenzij er van de kant van de Universiteit zwaarwegende argumenten waren om het archief toch te behouden. Professor Th. van Tijn, hoogleraar economische en sociale geschiedenis aan de RUU, stelde in een brief dat het archief van de commissie onderhoudsplicht nog het enige archief is dat persoonlijke gegevens bevat van ondersteunde personen en gezinnen en dat het dan ook van groot wetenschappelijk belang zou zijn om de stukken te bewaren. De SSW honoreerde deze opvatting en droeg in februari 1982 de cliëntenregistratie aan de Gemeentelijke Archiefdienst over.

De bibliotheek van de Sociale Raad is in 1984 overgedragen aan het Internationaal Instituut voor Sociale geschiedenis (IISG) te Amsterdam.
Een groot deel van het archief dateert uit de periode dat de stencilmachine veelvuldig werd gebruikt. Dat heeft tot gevolg dat aan dubbelen alleen al 1,60 m. kon worden vernietigd. Daarnaast is in de periode voorafgaand aan de overbrenging een grote hoeveelheid materiaal vernietigd. Tijdens de herinventarisatie van het archief bleken nog meer stukken voor vernietiging in aanmerking te komen. Informatie hierover is te vinden in het betreffende archiefblokdossier.
De omvang van het archief bedraagt 8 m.