De Christelijk-Historische Kiesvereniging "Gezag en Vrijheid" was de plaatselijke afdeling van de Christelijk-Historische Unie (CHU) in Utrecht. De CHU werd op 9 juli 1908 in Amsterdam opgericht. Van de periode voor de Tweede Wereldoorlog is over "Gezag en Vrijheid" nagenoeg niets bekend. In het jaarverslag over oktober 1947-januari 1949 staat vermeld dat het archief en de financiën van de kiesvereniging in de oorlog door de Duitsers in beslag waren genomen. * 

Na de oorlog werd er door "Gezag en Vrijheid" overleg gevoerd met de antirevolutionaire kiesvereniging "Nederland en Oranje" over een mogelijke samenwerking. De kiesverenigingen bleven onafhankelijk van elkaar functioneren, maar in de gemeenteraad kwam het vanaf 1946 tot een Protestants Christelijke Raadsfractie. In september 1954 stapten de christelijk-historischen uit deze fractie, vanwege het feit dat de ARP bij de verkiezingen in december 1953 versterkt uit de bus was gekomen. Hierdoor waren er gespannen verhoudingen ontstaan. * 

Volgens de statuten van de CHU waren de taken van de plaatselijke kiesverenigingen de volgende:
- Het verbreiden van de christelijk-historische beginselen.
- Het deelnemen aan de arbeid van de Unie en andere christelijk-historische verbanden.
- Het stimuleren van het werk onder christelijk-historische jongeren.
- Kandidaatstelling van leden voor de Tweede Kamer, de Provinciale Staten en de gemeenteraad, het proclameren van de definitieve kandidaten en het naar vermogen bevorderen van hun verkiezing. * 

Het was voor "Gezag en Vrijheid" niet altijd even makkelijk om deze taken uit te voeren. De eerste taak werd door de vereniging vertaald als "het werven van nieuwe leden". Van tijd tot tijd werd in de jaarverslagen het doel gesteld dat elk lid in het volgende jaar een nieuw lid zou aanmelden. Het mocht niet baten: het aantal leden bleef rond de 200 steken. *  Pas met de annexatie van delen van Jutphaas, Maartensdijk en Zuilen in 1953 groeide het ledenaantal tot 300. *  Vanwege die annexatie werd er in 1953 overleg gevoerd tussen de christelijk-historische kiesverenigingen van de betrokken gemeenten. *  In eerste instantie werden deze gesprekken beheerst door de verkiezingen van de nieuwe, uitgebreide gemeenteraad in december. In 1954 bleek het voor "Gezag en Vrijheid" noodzakelijk geworden om een reorganisatie door te voeren. De nieuwe gemeente Utrecht was te groot geworden om de leden in één afdeling onder te brengen. De centrale kiesvereniging kreeg de naam Gemeentelijke Christelijk Historische Kiesvereniging "Gezag en Vrijheid". Deze vereniging werd onderverdeeld in vier Plaatselijke Christelijk Historische Kiesverenigingen, "Gezag en Vrijheid I, II, IIIa en IIIb". In de jaren daarna werd er vaker gesplitst, in de hoop dat decentralisatie van de kiesvereniging ervoor zou zorgen dat het contact met de kiezers in de wijken verbeterd zou worden. Van de plaatselijke kiesverenigingen ging echter weinig initiatief uit. *  In 1974 werden ze opgeheven en werd er weer één christelijk-historische kiesvereniging opgericht, met de naam Plaatselijke Christelijk Historische Kiesvereniging. Vanaf 1977 functioneerde deze vereniging ook als Statenkring.

Ondanks alle reorganisaties ging de uitvoering van genoemde taken gewoon door. Hoewel de kiesvereniging voortdurend optimistisch bleef over het aantal leden en over het aantal stemmen dat uitgebracht was op de CHU, ging het de christelijk-historischen niet voor de wind. Men had moeite om leden te vinden die zich actief wilden inzetten. Bovendien leverden ledenwerf- en verkiezingscampagnes vaak niet het resultaat waarop men had gehoopt. *  Langzaam groeide het besef dat een andere weg gezocht moest worden om verkiezingszeges te bereiken.

In 1967 vonden de eerste gesprekken plaats tussen de ARP, de KVP en de CHU. Een mogelijke samenwerking van de drie confessionele partijen werd toen besproken. Dit overleg resulteerde in 1970 en 1974 in gezamenlijke deelname aan de gemeenteraadsverkiezingen. In 1977 richtten de ARP, de KVP en de CHU het CDA-verband Utrecht op. Uiteindelijk leidde deze innige samenwerking tot een fusie in 1980. In het jaarverslag over 1980 van "Gezag en Vrijheid" is hierover te lezen: "Wij gaan de CHU niet opheffen, om, zoals je in sommige kranten kon lezen, blij het CDA binnen te gaan vanwege eigen armoede en vermoeidheid, maar omdat we met onze andere 'poten' willen bouwen aan een rechtvaardige politiek, uitgevoerd door het Christen Democratisch Appèl in Utrecht."