Er waren twee soorten leden: binnenlandse of gewone leden en buitenlandse of buitengewone leden. De gewone leden werden weer onderscheiden in contribuerende en schrijvende leden. De schrijvende leden waren verplicht jaarlijks een verhandeling in te leveren. Vanaf 1817 is er sprake van gewone, buitenlandse en honoraire leden. De twee laatste categorieën leden hoefden geen contributie te betalen. Het aantal leden was ongelimiteerd. Zij werden volgens de wet van 1776 "door middel van Boonen, en Erten in een zak te werpen" door de directeuren gekozen. Vanaf omstreeks 1863 stelden de directeuren aanbevelingslijsten samen, waaruit de leden tijdens de algemene vergadering gekozen werden. Overigens verviel omstreeks 1817 de verplichting om jaarlijks een verhandeling te schrijven. Het heet dan dat "alle leden van het genootschap (-) door het genootschap (worden) uitgenoodigd, om naar den uitgeloofden Eerprijs te dingen." Sinds 1972 worden de leden door drie of meer gewone leden schiftelijk aan het college van directeuren voorgedragen.

De leden werden in drie secties verdeeld:
- van natuur- en geneeskundige wetenschappen;
- van letterkunde, wijsbegeerte en geschiedenis;
- van rechtsgeleerdheid en staatswetenschappen.
Vanaf omstreeks 1845 werden er sectievergaderingen gehouden.

november 1993, A.B.R. du Croo de Vries