Charles Henri Hubert Spronck is op 18 februari 1858 te Beek (Limburg) geboren, Na voltooiing van het gymnasium te Maastricht is hij in 1876 in Amsterdam medicijnen gaan studeren. In 1886 is hij aldaar gepromoveerd tot doctor in de geneeskunde. C.H.H. Spronck werd eerst te Amsterdam assistent pathologische anatomie (1882-1884) en daarna klinisch assistent in het Binnen-Gasthuis (1884-1885). Begin 1886 werd hij benoemd tot lector in de anatomie aan de Rijksuniversiteit te Utrecht en vervolgens in juni 1888 tot hoogleraar in de algemene pathologie en de pathologische anatomie. Naast onderzoek op de genoemde terreinen heeft prof. Spronck zich voornamelijk beziggehouden met onderzoek op het gebied van de bacteriologie. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de serotherapie in Nederland. Sinds september 1923 tot aan zijn dood wijdde hij zich vooral aan de serotherapie in zijn partikuliere laboratorium te Zeist. Uit dit laboratorium is het latere Rijks Serologisch Instituut ontstaan, waarvan hij ook een aantal jaren direkteur is geweest.

C.H.H. Spronck is op 3 december 1932 te Zeist overleden, hij was gehuwd en had drie kinderen, twee zonen, waarvan een vooroverleden, en een dochter.
Het persoonlijk archief van C.H.H. Spronck is door schenking in bezit gekomen. Het archief bevat slechts stukken van een deel van de loopbaan van Charles Henri Hubert Spronck.
De gegevens over de carrière van C.H.H. Spronck zijn mede ontleend aan een drietal artikelen verschenen in de Limburger Koerier (2-9-1913, 27-9-1913 en 8-12-1932) en een vermelding van C.H.H. Spronck in de Katholieke Encyclopaedie (tweede druk 1949).