De omstandigheid dat het archief zo uitermate fragmentarisch bewaard is gebleven, was een grote handicap bij de inventarisatie. Bovendien maakte de gevoerde administratie een vrij rommelige indruk. Vaak was het moeilijk uit te maken of een stuk een onderdeel was van een grote serie of dat het afzonderlijk moest worden beschreven. De indeling van de inventaris is gebaseerd op de twee hoofdtaken van de schepenbank, n.l. rechtspraak en bestuur, dit laatste in sommige gevallen met gezworenen en geërfden. De stukken betreffende de afzonderlijke processen werden per zaak verenigd. Dit komt overeen met de oude wijze van ordening en dossiervorming. In bijlage 1 is een tafel op de namen van de procespartijen opgenomen. De plakkaten zijn geplaatst onder de stukken van rechterlijke aard, omdat het een der taken van de schepenbank was om deze af te kondigen. De stukken van de "gemeente" zijn verdeeld volgens de taken van de gemeente, zoals die uit de stukken naar voren komt. De rekeningen van burgemeester en schatheffer zijn door elkaar geplaatst, omdat beide soorten rekeningen vaak dezelfde inkomsten- en uitgavenposten bevatten. Tenslotte zijn er nog een aantal stukken opgenomen waarvan het verband met het archief niet gebleken is; deze zijn allemaal afkomstig uit de collectie Guillon. Hiertoe behoren ook de bekende laatrechten van Bisschopshof te Xanten. Hoogstwaarschijnlijk is dit stuk niet uit het archief van Montfort afkomstig, maar door Guillon of de samenstellers van de veilingnummers in 1874 samen met andere archivalia bij de "collectie Montfort" geplaatst.

De originele stukken van de gemeente zijn na de inventarisatie weer teruggegeven. Van de meeste archivalia werden fotokopieën gemaakt, die op het Rijksarchief berusten. In bijlage 2 is een lijst opgenomen van inventarisnummers die geheel of gedeeltelijk aan de gemeente toebehoren.
Bij de betreffende nummers zijn in een notabene aangegeven dat de originelen op het Gemeentehuis Montfort berusten.