Bij de aanvang der inventarisatie bleken de stukken volkomen chaotisch door elkaar de liggen. Ook de ordening door Dessain en Sivré in 1879 bleek geen enkel spoor te hebben nagelaten. Eerst werden de niet tot het archief behorende stukken verwijderd (ca. 3 portefeuilles). De zekerheid of een bepaald stuk tot het archief behoorde, kon vaak pas worden verkregen na handschriftvergelijking en controle in de gerechtsprotocollen van de naburige schepenbanken.

Door deze methode is het gelukt vrijwel alle afgedwaalde stukken weer bij het oorspronkelijk archief te brengen. De indeling van de inventaris is gebaseerd op de twee hoofdtaken van de schepenbank, n.l. rechtspraak en bestuur, dit laatste samen met de geërfden. (Vgl. blz. 5). De stukken betreffende de afzonderlijke processen werden per zaak verenigd. Dit komt overeen met de oude wijze van ordening en dossiervorming. In de bijlagen 1, 2, 3, en 4 zijn klappers op de namen van de procespartijen opgenomen. De omvang der procesdossiers kan zeer sterk verschillen; sommige zijn helemaal of vrijwel compleet, andere bestaan uit enkele stukken of slechts één stuk. Een opmerking moet nog worden gemaakt over de plaatsing van de plakkaten (inv. no.59). Vaak vindt men deze geplaatst onder het hoofd 'verhouding tot het hoger gezag' of iets dergelijks. Dit lijkt mij minder juist. Eén der takenvan de schepenbank was het bekend maken van wetten en verordeningen van het hoger gezag. Op de stukken werd meestal aangetekend, dat de officiële publikatie had plaats gehad. Wanneer men er van uitgaat dat de stukken zoveel mogelijk moeten worden ingedeeld naar de taken van een bepaald college, dan is de plaatsing van de plakkaten onder een der rechterlijke taken juister dan het eerder genoemde gebruik. De stukken van de gemeente zijn verdeeld volgens de taken van de gemeente, zoals die uit de stukken naar voren kwamen. De meerderheid van de archivalia wordt hier gevormd door series rekeningen van de burgemeesters en schatheffers en de bijlagen. Oorspronkelijk zijn alle bijlagen geliasseerd geweest, maar geen enkele lias was nog compleet. Vaak waren nog maar enkele bijlagen geliasseerd aangetroffen, terwijl de rest verspreid door het archief lag. Al deze fragmentarische liassen zijn verbroken; juist vanwege dit fragmentarische karakter van de nog aanwezige liassen is dit niet meer bij de afzonderlijke archiefnummers aangegeven.

Tenslotte werden nog een aantal stukken van particulieren, die bij het archief werden aangetroffen, in de inventaris opgenomen. Een aantal van de charters zijn latere aanwinsten van particulieren, die men, omdat ze op Echt betrekking hadden, heeft geplaatst bij het archief, maar die daar nimmer deel van hebben uitgemaakt.