Arnhem verkreeg stedelijke rechten in 1233 en wel die van Zutphen. De richter van Arnhem, die sedert 1309 den titel voerde van richter van Arnhem en Veluwezoom (soms ook wel van Arnhem, Brummen en Veluwezoom), stond aan het hoofd van de rechtspleging. Oorspronkelijk werd hij door den landsheer aangesteld; na den landsheerlijken tijd geschiedde zijn benoeming, op voordracht van het Kwartier van Veluwe, door de Staten van het Gewest. Zijn commissie ontving hij toen van het Hof van Gelderland, waarvoor hij ook den eed aflegde. Na deze handeling ten overstaan van den magistraat der stad te hebben herhaald, kon hij zitting nemen en de leiding op zich nemen van de rechterlijke colleges. Deze bestonden in den tijd der Republiek uit twee gerichten, n.l. de Hooge en de Lage Bank. In de Hooge Bank, die extra-ordinaris twee malen per week en ordinaris één maal per jaar werd gespannen, had de richter met de 12 schepenen zitting.

Tot de competentie dezer Bank behoorden alle zaken tusschen burgers of ingezetenen, in tegenstelling met de Lage Bank, welke civiele zaken tusschen vreemdelingen of tusschen ingezetenen en vreemden behandelde. In deze Lage Bank had de richter met 2 schepenen zitting; er was beroep op de Hooge Bank. De vonnissen van de Hooge Bank werken bij arrest gewezen, hetgeen wil zeggen, dat er geen hooger beroep tegen openstond. Dit veranderde echter bij de invoering van de Provisioneele Ordonnantie op de Appellen (1675), toen de Vonnissen aan appél op het Hof van Gelderland werden onderworpen. * 

J. Wessels Boer, Stadtrecht van Arnhem (14de eeuw).
Verslagen Vad. Recht 1886-90. II 475, (Dit is niet een volledige uitgaaf van de rechtsbronnen van de stad).
Betreffende momberschapszaken zal men, behoudens no. 505, in dit archief niets aantreffen. Bij ordonnantie van 24 januari 1608, staande voor in no. 505, werden inplaats van B.S. en R. van Arnhem de twee schepenen, over elk burgervendel gesteld, tot overmombers aangesteld. Ieder vendel had een kast of kist, waarin de betreffende stukken werden bewaard. Maar van de archieven dier vendels is vrijwel niets over. (Zie Inv. Gedeponeerde archieven Arnhem blz. 146). Vgl. Arnhemsche Regentenpapieren (Aanw. 1922), no. 184-186.