Het Gilde was aanvankelijk opgedeeld in drie Broederschappen: grofwildjagers, kleinwildjagers en valkeniers. De Broederschap van Kleinwildjagers viel kort na de oprichting uiteen en heeft dus nauwelijks gefunctioneerd. De Broederschap van Valkeniers had nauwe relaties met het Valkeniersverbond 'Adriaan Mollen', dat al voor de Tweede Wereldoorlog in het Nationale Park het vluchtbedrijf beoefende. De Valkeniers opereerden vrijwel geïsoleerd. In de praktijk van het Sint-Hubert Gilde voor de Hoge Veluwe worden beschouwd als de Broederschap van Grofwildjagers *  . Eind jaren '70 ging de Broederschap der Grofwildjagers 'Sint-Hubert Gilde voor de Hoge Veluwe' heten. Het Gilde is als federatieve organisatie vrijwel niet van de grond gekomen.

Het Gilde bestond omstreeks 1950 uit broeders (ervaren en weidelijke jagers, die gedurende vijf jaren achtereen jaarlijks ƒ 500 betaalden en die meewerkten aan deskundig afschot voor de sanering van de wildstand), gezellen (zonen van broeders of jongere jagers, die gelijke plichten als de broeders hadden), helpers (veldbiologische medewerkers) en valkeniers. Het Gilde stond ook open voor vrouwen (zusters en gezellinnen). Het lidmaatschap van het Gilde was reglementair verbonden met het lidmaatschap van de Werkgroep Zoogdieren en Vogels van de Vereniging van Vrienden van de Hoge Veluwe en het donateurschap van de Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Toetreding als Gildelid kon slechts na instemming door de betreffende Broederschap.

Het bestuur van de afzonderlijke Broederschappen bestond uit een jagermeester, een thesaurier en twee oudermannen. De jagermeester, gekozen door de morgenspraak (algemene vergadering) van de Broederschap voor vijf jaren, zorgde voor de toewijzing van het afschot overeenkomstig de door hem georganiseerde loting. Verder stelde de jagermeester de regels voor de jacht vast en leidde hij de jacht. Tijdens de morgenspraak, een jaarlijkse bijeenkomst van de broederschappen rond of op 3 november (Sint-Hubertusdag) in de Pampel, legden de Broederschapsbesturen rekening en verantwoording af. Om 12 uur 's middags overhandigde het Gilde op het Jachtslot Sint-Hubertus fondsen aan het bestuur van de Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Het Gilde werd bestuurd door het Convent, een bestuur bestaande uit een deken en vier oudermannen (twee uit de Broederschap van Grofwildjagers en telkens één uit de Broederschap van Kleinwildjagers en Valkeniers). De deken werd door de morgenspraak van broeders en gezellen gekozen.