In 1933 gaf de familie Helmich van Baak het op den huize Baak berustende archief aan het Rijksarchief in Gelderland in bewaring. Bij onderzoek bleek dit archief uit twee duidelijk te onderscheiden deelen te bestaan: in de eerste plaats het archief van de familie Van der Heyden van Baak en haar bezittingen, en daarnaast het archief van de familie Van den Bergh van Lunenburg. De overgang van beide archieven op de familie Helmich is duidelijk: een der dochters van J.H.A.A.J.J. baron van der Heyden van Baak, nl. Judith Richmonde Louise van der Heyden (1796-1852) huwde in 1829 met jhr. Ernest Georg van Middachten: hun dochter jkvr. E.M. B.A.A. van Middachten huwde met G.A. Helmich, en werd de moeder van de tegenwoordige bezitters. De grootvader van bovengenoemde G.A. Helmich, nl. Mr. Michael Helmich, huwde met Johanna Maria van Grootvelt, erfgename der familie Van den Bergh van Lunenburg.

Het archief der familie Van der Heyden van Baak is hier beschreven. Het bestaat uit het waarschijnlijk niet geheel volledige familiearchief en uit de stukken betrekking hebbende op het zeer uitgebreide, voornamelijk in het kwartier van Zutphen gelegen goederenbezit. De geschiedenis van het Huis Baak is geheel na te gaan uit de Geldersche leenregisters. In 1691 werd Johan Everard van der Heyden na verwin eigenaar. Van het archief der voormalige bewoners de familie Van Westerholt, is alleen het leenboek aanwezig, de rest is waarschijnlijk door deze familie meegenomen.

Met de nieuwe bewoner kwamen stukken betreffende aanverwante families, o.a. Van Swieten, in het archief. Hij was heer van Meynerswijk en het Meyerink, welke ook sporen in het archief hebben achtergelaten, evenals de havesathen Leemcuyl bij Hengelo, door zijn kleinzoon gekocht, en Luynhorst bij Didam, door zijn zoon bij huwelijk verkregen.

Slechts een deel der belangrijke erfenis der baronnen Van Bemmel, welke door het huwelijk van J.E.C. van der Heyden met G.J.A. van Hertefelt in de familie kwam, bleef met de bewoners van het Huis Baak gedurende eenige tijd verbonden. Het complex Doornenburg ging naar de oudste tak Van der Heyden op het Suideras, de Hollandsche goederen en die in Utrecht werden verkocht, behalve Rijsenburg, dat tot 1798 aan den jongsten zoon van den heer van Baak bleef behooren, en eenige regentenfunkties te Utrecht en 's- Gravenhage.

Bij het gelijktijdig inventariseeren van de archieven van Doornenburg en van Van der Heyden van Baak is gebleken, dat er vermenging had plaatsgehad. Met toestemming van de onderscheidelijke eigenaren is een betere scheiding tot stand gebracht. Als grens voor deze inventaris is het jaar 1850 genomen.

Literatuur: J. Koekkoek, De Heerlijkheid Baak. Geschiedenis van een achterhoeks dorp (Doetinchem 1990). Uitg. Staring Instituut.