Te Groenlo had men eertijds twee zusterconventen, het zogenaamde oude convent of Willekensklooster, een samenleving van zusters, die geen gelofte deden, en het zogenaamde nieuwe convent of convent ten Engelhuizen, waarvan de zusters van circa 1461 af de derde regel van Sint Augustinus volgden. Het nieuwe convent bestond reeds in 1442. De stichting werd in 1461 bevestigd door de vicaris-generaal in spiritualibus van Johan van Beieren, bisschop van Munster. Het rectoraat van de kapel van Engelhuizen stond ter begeving van de prior van het klooster Nazareth of Schaer bij Bredevoort en de rector van het fraterhuis ten Springborn in Munster. De goederen van het "Olde Clooster" werden 29 mei 1620 door de apostolische vicaris Philippus Rovenius gevoegd bij die van Engelhuizen, terwijl de vijf overgebleven zusters van het oude convent, die reeds in het nieuwe convent woonachtig waren, voor de keuze werden gesteld gelofte te doen om in de Engelhuizer gemeenschap opgenomen te kunnen worden. Blijkens het verpondingskohier waren er in "het Clooster Engelhuisen" omstreeks 1650 nog "bagijnen". De goederen van het oude en van het nieuwe convent komen sedert 1660/1661 voor in de rekeningen van het Borculose rentambt. Ondanks samenvoeging op last van Philippus Rovenius was men de vermogens van beide geestelijke instellingen uiteen blijven houden.

Resolutie van de Staten van het Kwartier van Zutphen van 21 mei 1603:
Op verzoek van de magistraat van Groenlo wordt goedgevonden, dat de kerk in het "Clooster" aldaar dakdicht wordt gemaakt en tot ammunitiehuis gebruikt wordt.

Het stuk is gevonden onder losse stukken van de Gelderse Leenkamer, samen met andere stukken (oorspronkelijk inv.nrs. 1-2 en 4). Die zijn overgedragen aan de stad Groenlo.

In de inventaris van het archief der Heeren van Borculo van drs. H.J.A.M. Schurink (1937) wordt het klooster Engelhuizen vermeld in nrs. 172 en 173. Nr. 172, Een authentieke copie van de bevestigingsbrief van 1461, is uitgegeven door J.H. Hofman, Archief Aartsbisdom Utrecht XXI, 1894, blz. 452, no. 24.