In de middeleeuwen werd er ondanks het renteverbod van de kerk door Joden en Lombarden (Lombard, Lommerd) geld uitgeleend tegen rente. De eerste Lombarden in Amersfoort worden vermeld in 1294. Hoewel de overheid ambivalent stond tegenover deze instellingen, werden er toch regelmatig octrooien verleend. In 1582 komen we voor het eerst een vermelding van een bank van lening in Amersfoort tegen. Het stadsbestuur verpachtte de bank aan Neeltgen Gesteren, weduwe van Anthonis Ferreris Predemontoes. Drie jaar later was Jan Baptista Dryanis pachter. In 1675 ging de familie Ferreris of Fareris failliet. De exploitatie werd nu overgenomen door de Joodse familie Gomperts of Gomparts. In het midden van de achttiende eeuw was de bekende Benjamin Cohen pachter, verwant met de vorige familie. Het stadsbestuur hield door middel van commissarissen -leden van het stadsbestuur- toezicht op het beheer van de bank. In het regelement van 1751 was er sprake van een commissaris of gecommitteerde.
Vanaf 1771 werd de bank niet meer verpacht maar geexploiteerd door het Stadskinderhuis. Hierdoor zijn er ook relaties met het Burgerweeshuis (in 1804 gefuseerd met het Stadskinderhuis) en de Armen Noodhulp (opgericht in 1642), waaruit het Stadskinderhuis is voortgekomen. (zie archief Burgerweeshuis). Volgens het reglement van dit jaar waren er twee commissarissen. In de periode 1875-1929 werd de bank weer verpacht. In dit laatste jaar is de bank opgeheven. i