In deze inventaris zijn archivalia beschreven die onder het Katholiek Vrouwen Gilde (K.V.G.) berustten toen deze organisatie begin 21e eeuw na een fusie met de boerinnenbond (K.P.O.) opging in 'Zijaktief'. Aan de hand van de archivalia is de oorsprong van de organisatie niet te achterhalen. De oudst aangetroffen gegevens in het archief dateren uit 1942. Deze gegevens refereren naar een bestaan van de vereniging in voorgaande jaren. De organisatie werd toen aangeduid als 'R.K. Vrouwenbond'. De vereniging was nauw verbonden met de Gendringse St. Martinusparochie. De verslagen van vergaderingen en andere bijeenkomsten maken in de jaren veertig en vijftig dan ook steevast gewag van de aanwezigheid van de 'Zeer Eerw. Heer Pastoor' als geestelijk adviseur. De in de bestuursvergaderingen besproken onderwerpen betreffen aanvankelijk veelal kerkelijke onderwerpen zoals de organisatie van bijzondere vieringen. Voorts werd door de dames steun verleend (in geld en in natura) aan hulpbehoevende gezinnen. De in 1946 opgerichte naaikrans zette zich in dit verband ook met naald en draad in. Na de jaren vijftig maakt het archief geen melding meer van het verlenen van steun. Verder werden aanvankelijk sprekers uitgenodigd die lezingen hielden met onderwerpen die vooral gericht waren op de zorg voor kind en gezin terwijl ook het geestelijk (religieuze) leven aandacht kreeg. Excursies en uitstapjes werden ondernomen naar instellingen en bedrijven. De geest van de tijd volgend, werden de activiteiten en onderwerpen die de aandacht kregen meer werelds van aard en kwam er op den duur meer ruimte voor vermaak.

Het bestuur vergaderde in het 'jeugdgebouw', in de pastorie of bij de bestuursleden thuis. Bijeenkomsten als jaarvergaderingen en lezingen werden gehouden in Gendringse gelegenheden als de zalen van Hotel Knaven ('de Pelikaan'), Hotel Van Dielen ('het Posthuis') of van Te Pas. In 1947 sloot de R.K. Vrouwenbond zich aan bij de landelijke R.K. Vrouwengemeenschap. Een paar decennia later maakte de Gendringse afdeling zich daarvan om financiële redenen weer los. In het jaarverslag 1957-1958 treffen we voor het eerst de duiding 'Katholiek Vrouwengilde' aan. Onder deze naam ging de organisatie begin 21e eeuw met de boerinnenbond (K.P.O.) op in 'Zijaktief'. De leden van het vrouwengilde waren overwegend afkomstig uit het middenstandsmilieu. Naast de K.P.O. en de K.V.G. bestonden in het dorp Gendringen nog twee vrouwenorganisaties: een plaatstelijke afdeling van de Bond van Plattelandsvrouwen (protestants) en de vrouwen van de N.K.V. Met deze zusterverenigingen werden zo af en toe gezamenlijk bijeenkomsten georganiseerd. Het archief bestaande uit vier registers en een brief werd op 20 oktober 2010 in bewaring gegeven bij het Achterhoeks Archief. De registers die verslagen bevatten van bijeenkomsten (vergaderingen, lezingen en activiteiten) van de vereniging, geven inzicht in de activiteiten van de vereniging en in de sfeer van de tijd. De omvang van het archief bedraagt 0,125 strekkende meter.
Er zijn geen beperkingen op de openbaarheid.

P. Bresser
oktober 2010