In de jaren 1860 woonden er in Rekken enkele gezinnen die zich steeds minder thuis gingen voelen in de Nederlands Hervormde kerk. Dit leidde er toe dat zij zich aansloten bij de Christelijk Gereformeerde kerk van Geesteren. Nadat er in 1889 in Neede een gemeente van dit kerkgenootschap was gesticht, werden deze Rekkenaren lid van die gemeente. Op 12 maart 1902 werd de Gereformeerde kerk van Rekken geïnstitueerd in combinatie met de Gereformeerde kerk van Neede. Dit hield in dat beide een zelfstandige gemeente vormden met ieder een kerkenraad. In de acte van combinatie werd een aantal praktische zaken geregeld, zoals: - de kerkenraden komen alleen gezamenlijk te Neede bijeen; - de kerken vergaderen op de dag des Heeren afzonderlijk; - het Heilig Avondmaal wordt te Neede gehouden; de gezamenlijke predikant gaat één keer per maand in Rekken voor, doopbediening is dan mogelijk.
Ruim elf jaar heeft de combinatie met Neede stand gehouden. Op 15 oktober 1913 besloot de gecombineerde kerkenraad tot scheiding over te gaan. De predikant echter bleef herder en leraar over beide gemeenten. Tot 1927 woonde deze in de pastorie te Neede. De in dat jaar beroepen ds. J. Wiepkema mocht zijn woonplaats kiezen. Hij koos voor Eibergen. In 1930 werd de officiële naam Gereformeerde kerk van Rekken, veranderd in Gereformeerde kerk van Eibergen-Rekken. Dit was gevolg van het feit dat het zwaartepunt van het kerkelijk leven steeds meer verschoven was van Rekken naar het dorp Eibergen. Kort daarna werd het mogelijk, een predikant te beroepen uitsluitend voor de gemeente Eibergen-Rekken, namelijk ds. E. Masselink (1932-1939).

Als gevolg van de "kwestie Schilder" verlieten in 1945 acht gezinnen het kerkverband.

In 1882 werd in Rekken bij Te Raa wonend op Hemsink, een kerkje gebouwd. In dit lokaaltje" was plaats voor zo'n tachtig kerkgangers. Gewoonlijk werden hier leesdiensten gehouden. Slechts nu en dan ging een predikant voor. Zoals we al zagen werd in 1902 vastgelegd dat de Needs-Rekkense dominee één keer in de maand te Rekken zou preken. Tot teleurstelling van vele Rekkenaren kwam aan deze kerkdiensten in 1934 een einde. Inmiddels was in 1908 te Eibergen een nieuw kerkje in gebruik genomen aan de toenmalige Simmelinkweg. In de volksmond heette dit gebouwtje de "Mooskarke". Toen ds. Wiepkema naar Eibergen (en Neede) kwam, moest er een pastorie worden gebouwd. Dit gebeurde naast het kerkje op de hoek van de Hemstea en de Burgemeester Wilhelmweg. Door het gestaag groeiende ledental werd het noodzakelijk een nieuwe kerk te bouwen. De oude kerk werd afgebroken en in 1930 verrees een nieuw gebouw. Ook deze kerk werd op den duur te klein en moest daarom een verbouwing ondergaan. Hiermee overschrijden we echter onze termijn die loopt tot 1970.

Van 1902 tot en met 1913 was er sprake van een kerkenraad te Neede en één in Rekken, die gezamenlijk in Neede vergaderden. Ten behoeve van de Rekkense gemeente werd een schaduwnotulenboek bijgehouden. Bij gelegenheid kwamen de manslidmaten te Rekken bijeen (het vrouwenkiesrecht werd pas op 15 januari 1953 ingevoerd). Vanwege de vérgaande integratie van Neede en Rekken in het begin, is er voor gekozen het archief te verdelen in twee periodes met 1914 als caesuur.

Vanaf 1914 was er in Rekken een zelfstandige kerkenraad, bestaande uit ouderlingen en diakenen. Met voortvarendheid werd er een financiële commissie benoemd. Deze werd na enkele jaren omgezet in een commissie van beheer. In 1921 werd de instructie voor de commissie van beheer goedgekeurd door de kerkenraad.